rozwinie ono więcej zrozumienia dla swojego zachowania, ponieważ wie, co i jak robi i jakie ma to skutki dla innych. Prowadzący powinien pomóc dzieciom lepiej sobie uświadomić, jakie konsekwencje ma ich zachowanie i co ewentualnie chciałyby zrobić inaczej.
Musi on także zadbać o to, aby żadne dziecko nie było oceniane i zganione oraz aby każdy, kto tego pragnie, otrzymał reakcją zwrotną (feed-back). Oprócz tego kierujący może opowiedzieć niektórym uczniom o swoich spostrzeżeniach i — zgodnie z kompetencją dziecka i sytuacją w grupie—pomóc w głębszym zrozumieniu, ostrożnie interpretując ich zachowanie.
— Zachęta do łączenia doświadczeń nabytych w grze z życiem codziennym
Jest to wyjątkowo ważny punkt, który jest często pomijany przez prowadzącego grupę: Transfer musi być zapoczątkowany właśnie w grupie. Konieczne są tutaj pytania typu: „Jak pomogą ci te doświadczenia w przyszłości?” — „Chcesz wyciągnąć z tego konsekwencje? Jeśli tak, to jakie?” — „Co chciałbyś w tym wypadku zrobić inaczej? Jak możesz to osiągnąć?” Rozmowy podsumowujące są dla każdego prowadzącego wielkim wyzwaniem podczas pracy z grami interakcyjnymi. Nie należy przeciągać tej fazy i należy ją zakończyć, gdy zainteresowanie dzieci zmaleje.
ROZDZIAŁ PIERWSZY