img129

oraz

^ W

Z rysunku 4.2 możemy także odczytać

Q_w=Q_z + (Q_p-Q_¥(4.12)

Na podstawie (4.11)

e.=a+e,-%r-    (4-i3)

'“'i ⁺ '“'A

Siłę zacisku resztkowego Q_z w połączeniach nie wymagających szczelności przyjmuje się jako funkcje obciążenia roboczego śruby Q , w postaci:

Q_z = kQ_p    (4.14)

gdzie: k - 0,2-1,8 zależnie od warunków pracy połączenia. W ćwiczeniu zaleca się przyjmowanie k = 0,3-0,6.

Wzór (4.13) można zapisać w postaci

e».=

ć C ^ *+ *

c+c,

a- y

Całkowite obciążenie śruby na podstawie (4.5) i (4.14)

Q_ć = (k+l)Q_p

(4.15)

(4.16)

4.4. Opis stanowiska badawczego

Schemat urządzenia badawczego przedstawiono na rysunku 4.3 W urządzeniu śruba 1 ściska dwie tuleje 2, które spełniają rolę łącznych elementów (kołnierzy). W celu uzyskania dużych odkształceń zastosowano tulejki cienkościenne, a śrubę drążoną i stosunkowo długą. Wydłużenie śruby mierzy się za pomocą układu pomiarowego, który składa się z czujnika przemieszczeń liniowych 3 z trzpieniem pomiarowym 4 i wzmacniacza tensometrycznego 8 wraz z cyfrowym przyrządem pomiarowym 9. Zacisk wstępny połączeń Q_w uzyskuje się przez dokręcenie nakrętki 5, a obciążenie robocze Q_p przez obrót nakrętki 6. Pomiar sił działających na badane złącze dokonuje się za pomocą dynamometru 7.

l.

Ry> -

4.5. Przebieg ćwiczenia

4.5.1.    Dokonać pomiaróv. dłuasl ność ze wzoru: (4.2

4.5.2.    Dokonać pomiarów dług ze wzoru: (4.4).

4.5.3.    Wykonać obliczenia sił d a) obliczyć obciążalność

wego, określoną j akc

62