img175

175

Celujemy do wybranago punktu w dwóch położeniach kręgu oraz obliczany na podstawi© odczytów wartość kąta pionowego wolną cd błędu indeksu oraz wartość błędu Indeksu, posługując się odpowiednimi wzorami (95 - 105). Następnie celu jeny do tego samego punktu, np. przy połażeniu LP, i nastawiamy śrubą elewacyjną indeks na ctLczyt poprawiony o błąd indeksu według podanych wzorów, a środek pęcherzyka libeii kolimscyjncj sprowadzamy do punktu głównego śrubkami rektyfikacyjnymi llbcli. Po 'wykonaniu ty oh oayfl-aości błąd indeksu powinien być usunięty, Din kontroli nałoży ponownie poniorzyć ten 6an kąt pionowy przy dwóoh położeniach koła i sprawdzić, ozy otrzymujemy odozy ty równe odczytom poprawionym o błąd indeksu.

ą.2. TBYGCKCŁIBTRTCZTry FCUIAR 7TÓSOKOŚCI

Trygonometryczny poniar wysokości, czyli ni\felacja trygonometryczna, polega na wyznaczeniu różnicy wysokości    dwóch punktów A i B na pod

stawie pomierzonej odległości poziomej oraz kąta wysokości. Pomiar różnic wysokości i rzutów poziomych nawiązujemy do osnowy wysokościowej i poziomej.

Dla odległości 1 większych niż 300 - 400 a należy przy obliczeniu wartości h uwzględnić wpływ kulistoścl Ziemi i refrakcji ziemskiej.

W geodezji ogólnej niwelację trygonometryczną stosujeiy v szczególnych przypadkach, np. w geodezji górniczej w kopalniach przy stromych wyrobiskach korytarzowych. Rozróżniamy' tam głównie niwelację trygoneme-tryczoą z koś ca 1 ze środka.

Niwelację trygonometryczną z końca ilustruje rysunek 167. Należy tam określić różnicę wysokości punktów! i 3, przy pomiarze kąta pionowego a, długości pochyłej 1 oraz odcinków plonowychi między miejscem celu a punktem 1, ożyli odoinek a, i między osią obrotu lunety a punktem B, czyli odoinek b. Różnioa wysokości zostanie określona wzorem

=h_A + b- a = l sina + b - a    (1C6)

Rys. 137