img217 (7)

7

Analizując treść normowanego zadania wyodrębnia się w niej dwie części : czas przygotowawczo-zakończeniowy tpz oraz czas jednostkowy tj.

Podstawowy wzór do obliczenia normy czasu N na całe zadanie robocze będzie następujący:

N = tpz+n .tj

Obie normy części czasu tpz i tj nie odgrywają jednakowej roli i są w isto cie innej natury.Im większą rolę odgrywa dokładność określenia czasu jednostkowego tj ,tym mniejszą wartość ma udział i dokładność czasu tpz. Wynika to z faktu, że im większa jest liczba produkowanych detali (n), tym większe znaczenie ma dikładność określenia wartości czasu tj , natomiast tpz stanowi wtedy mały udział w nakładzie czasu realizacji zadania roboczego. Natomiast, gdy liczba n jest mała (produkcja jednostkowa i małoseryjna), to udział czasu przygotowawczo-zakończeniowego (tpz) jest niekiedy większy, niż udział czasu zużytego na wykonanie zadania roboczego (n.tj).Dokładność wyznaczenia czasu tpz ma wtedy większe znaczenie, ale produkcja jednostkowa i małoseryjna nie wymaga wysokiej dokładności ustalenia norm pracy na zadania stale zmieniające się na stanowisku pracy.

Czas jednostkowy oblicz się najogólniej według wzotu: tj = toj+tp+y-t_o+t_e 4-t^o

gdzie

t^- czas główny (przemian technologicnych) tp- czas pomocniczy

t_bt- czas przerw uwarunkowanych technologią i organizacją procesu pracy ( czas przerw niepokrytych uzasadnionych) t_Q£ czas obsługi technicznej t₀- czas obsługi organizacyjnej Hó czas na odpoczynek t^- czas na poyrzeby naturalne można łączyć te elementy następująco:

W^=t^^+tP

to= WftoO

tu^=t=^+tf

tptj-t_u

gdzie

t_v- czas wykonania t_e- czas obsługi stanowiska roboczego t.p- czas na potrzeby fizjologiczne t^- czasy uzupełniające