analizować treść tej instytucji prawnej, aby powiedzieć czy ta nazwa jest adekwatna do niej. Posługiwanie się nazwą konstytucja, nie oznacza, że ten akt prawny ma charakter konstytucyjny.
Szczególny tryb uchwalania zmiany; wskazuje się na 2 kwestie. 1 to, że konstytucja zwykle przegłosowywana jest w szczególny sposób, przy szczególnej większości, najczęściej kwalifikowanej. W przypadku traktatów, z konwencji wiedeńskiej, nie ma szczególnego trybu przyjmowania traktatów. Mogą być przyjmowane na konferencjach, rokowania bezpośrednie, w ramach organizacji międzynarodowej (różne możliwości przyjmowania traktatu). Ale należy zauważyć, że bywają przypadki kiedy do całej procedury zostają włączone czynniki nie tylko rządowe np. konwent europejski, który przygotował najpierw traktat konstytucyjny, a potem traktat z Lizbony=> forum, które nie składało się tylko z przedstawicieli szefów państw lub rządów, ale także parlamentu europejskiego i parlamentów narodowych-> to ciało przygotowało projekt traktatu, a potem konferencja międzyrządowa dyskutowała nad nim głównie w spornych kwestiach. Ważne też jest, że traktaty podawane są ratyfikacji poprzez referendum albo głosowaniu w parlamencie, albo w obu tych miejscach np. traktat akcesyjny Polski. O zmianie jeżeli chodzi o traktaty można wspomnieć, że same traktaty decydują w jakim trybie będą one zmieniane, czy nanoszone poprawki lub rewidowane. Ważne jest to, że za traktat mający cechy konstytucyjne nie można uznać traktatu, który byłby zmieniany tylko między niektórymi stronami-> jest taka możliwość traktat późniejszy może modyfikować zobowiązania traktatu wcześniejszego. Pytanie: Czy są postanowienia relatywnie niezmieniane w traktatach-> formalnie nie, ale traktaty traktuje się jako instrument w rękach stron, zwłaszcza konwencja wiedeńska patrzy na traktaty w taki sposób kontraktowy-> instrument, który strony mogą ukształtować jak chcą.
Kwestia szczególnej rangi traktatów. Reguła Lex posterior -> traktat późniejszy może uchylić traktat wcześniejszy w części całości jeżeli jego postanowienia nie dają się pogodzić z traktatem wcześniejszym=> zachodzi tutaj tożsamość stron przedmiotowa i podmiotowa. Zasada ta wyrażona jest w art 30 konwencji wiedeńskiej o prawie traktatów. Od tej zasady istnieją pewne wyjątki:
1. art 102 KNZ, „W razie sprzeczności pomiędzy obowiązkami członków Narodów Zjednoczonych, wynikających z niniejszej Karty, a ich obowiązkami wynikającymi z jakiegoś innego porozumienia międzynarodowego, pierwszeństwo będą miały ich obowiązki wynikające z niniejszej Karty", formuła pierwszeństwo zobowiązań członkowskich stron Karty nad wszelkimi innymi zobowiązaniami, które państwa członkowskie mogłyby przyjąć. Karta przeważa nad każdym traktatem i porozumieniem wcześniejszym wobec Karty bądź późniejszym, wielostronnym lub dwustronnym chociaż działanie ograniczona do państw członkowskich. Prymat Karty jest rozciągnięty na instrumenty ściśle powiązane z Kartą, szczególnie rezolucja RB ONZ, a także umowy zawierane przez ONZ na mocy Karty np. umowy dotyczące siedziby ONZ czy przywilejów i immunitetów ONZ. Karta ma pierwszeństwo przed traktatami dwustronnymi i wielostronnymi nie ma to