wartości pozostałych nie ulegną zmianie. Wartość e, oblicza się uwzględniając warunek, że zmienne bazowe powinny przyjmować wartości nieujemne, czyli xb = B~%> 0.
Tak więc, jeżeli zastąpimy bx wyrażeniem 61+e1, wektor wyrazów wolnych (oznaczmy go b\) będzie miał postać:
1000 + £ j
b\ =
Macierz B 1 dla tego zadania została wyznaczona w poprzednim podroż dziale, zatem
-1 |
y |
0 |
1000 + 6j |
n -1000 —6j +1600 | ||
51*! = |
-1,5 |
0,5 |
1 |
2400 |
- |
-1500-1,56!+ 1200 + 600 |
1 |
1 |
0 |
600 |
1000+ 6J-800 |
1 co 1 8 'O 1_ |
0~ | |
300-1,56! |
0 | |
200 ■+■ 8^ |
0_ |
a s1 musi spełniać następujący układ równań liniowych:
600- e^O, 300-1,56^0,
200 + 6j ^ 0,
którego rozwiązaniem jest e1e< —200; 200), wobec tego b1E( 1000 — 200; 1000 + 200), czyli b2e(800; 1200).
Analogicznie wyznaczamy granice przedziałów dla wyrazów wolnych b2 i b3. W przypadku b2 mamy:
' 1000 2400 + e2 600
wobec tego
-1
Bxb\ =
-1,5
7 1000 |
600 4” — |
0“ | ||
2400 fi2 |
= |
300 + 0,5 |
> |
0 |
600 |
200—]-&2 |
0_ |
300 + 0,5e2>0, 200 — y e2 ^ 0
jest spełniony dla e2e< — 600; 600). Wobec tego ó2e<2400 — 600; 2400 + 600), czyli ó2e<1800; 3000).
I wreszcie dla b3:
b\ =
ii układ równań:
1000 " 2400 .
600+ e. | |||||
r 2 | |||||
-1 3 |
0 |
■ 1000 " |
' 600 |
0“ | |
-1,5 0,5 l* 4 |
1 A |
2400 600 + |
300 + e3 . 200 |
0 0_ | |
0 |
zatem e3 musi spełniać warunek e3 ^ — 300, czyli górna granica e3 nie istnieje, a ń3e<600 — 300; oo), czyli ó3e<300; oo).
Należy jednak jeszcze raz zwrócić uwagę na to, że jeżeli zmiany zapasów surowców mieścić się będą w wyznaczonych granicach, a więc zasób surowca SŁ będzie przyjmował wartości z przedziału <800; 1200), zasób surowca S2 - z przedziału <1800; 3000), zasób surowca S3 - z przedziału <300; + oo), nie zmieni się baza optymalna, zmienią się jednak optymalne wartości zmiennych decyzyjnych. Aby je obliczyć, należy rozwiązać układ równań: x" = B~1b[, gdzie b\ jest nowym wektorem wyrazów wolnych. Zmieni się również wartość funkcji celu. Zamiast ją obliczać ponownie, można wykorzystać wartości zmiennych dualnych (por. tabl. 46 lub 42) i ich interpretację. Wzrost zasobu surowca S3 o jednostkę spowoduje wzrost wartości funkcji celu o y\ = 10, wzrost zasobu surowca S2 o jednostkę da wzrost wartości funkcji celu o y\ = 10/3, a wzrost zasobu surowca S3 nie wpłynie na wartość funkcji celu, ponieważ y\ = 0. Oczywiście, w przypadku zmniejszenia zasobów surowców, również wartość funkcji celu się zmniejszy.
Podane zmiany zasobów surowców mieszczą się w dopuszczalnych granicach, a więc baza optymalna nie ulegnie zmianie. Jeżeli zasób surowca Sj wzrośnie do 1200, to rozwiązanie optymalne będzie następujące:
57