wartości pozostałych nie ulegną zmianie. Wartość st oblicza się uwzględniając warunek, że zmienne bazowe powinny przyjmować wartości nieujemne, czyli xl = B~%>0.

Tak więc, jeżeli zastąpimy b1 wyrażeniem hy +sl, wektor wyrazów wolnych (oznaczmy go b[) będzie miał postać:

1000 + fij

b


i


2400

600

Macierz B 1 dla tego zadania została wyznaczona w poprzednim podrozdziale, zatem

-1

2

y

0

1000 + 8j

-1000-8! + 1600

B~1b1 =

-1,5

0,5

1

2400

-

-1500-1,56!+ 1200 + 600

1

1

_y

0

600

1000 + ei-800

1-

co

1

8

'O

1_

0'

300-l,5ei

0

200

0_

a e1 musi spełniać następujący układ równań liniowych:

600—    e1^0, 300—1,58^0,

200 +    8j ^ 0,

którego rozwiązaniem jest e1e< —200; 200), wobec tego ój6< 1000 —200; 1000 + 200), czyli ^<800; 1200).

Analogicznie wyznaczamy granice przedziałów dla wyrazów wolnych b2 i b3. W przypadku b2 mamy:

Bxb'2

' 1000

b'i

=

2400 + s2

9

600

r 2 1

2

-1 3

0

7 1000

600 + — 62

0"

- 1,5 0,5

1

2400 + 82

=

300 + 0,5 £2

0

* 4

0

600

200——e2

0_


wobec tego

600 + — B | ^0, 300 + 0,5e2^0,

200-y£2^0

|cst spełniony dla e2e<-600; 600). Wobec tego ó2e<2400 —600; 2400 + 600), czyli ó2e<1800; 3000).

I wreszcie dla b3\

b\ =


u układ równań:


10002400    .

600 +

7

0

' 1000 '

' 600

o~

-1,5 0,5

1

2400

300 + e3

0

1+ 4

0

600 + e3_

. 200

p.

zatem e3 musi spełniać warunek £3 ^ — 300, czyli górna granica £3 nie istnieje, a ó3e<600 — 300; 00), czyli ó3e<300; 00).

Należy jednak jeszcze raz zwrócić uwagę na to, że jeżeli zmiany zapasów surowców mieścić się będą w wyznaczonych granicach, a więc zasób surowca S! będzie przyjmował wartości z przedziału <800; 1200), zasób surowca S2 - z przedziału <1800; 3000), zasób surowca S3 - z przedziału <300; + 00), nie zmieni się baza optymalna, zmienią się jednak optymalne wartości zmiennych decyzyjnych. Aby je obliczyć, należy rozwiązać układ równań: x" = B~1b'i, gdzie b\ jest nowym wektorem wyrazów wolnych. Zmieni się również wartość funkcji celu. Zamiast ją obliczać ponownie, można wykorzystać wartości zmiennych dualnych (por. tabl. 46 lub 42) i ich interpretację. Wzrost zasobu surowca Sj o jednostkę spowoduje wzrost wartości funkcji celu o y\ = 10, wzrost zasobu surowca S2 o jednostkę da wzrost wartości funkcji celu o y\ = 10/3, a wzrost zasobu surowca S3 nie wpłynie na wartość funkcji celu, ponieważ y3 = 0. Oczywiście, w przypadku zmniejszenia zasobów surowców, również wartość funkcji celu się zmniejszy.

Podane zmiany zasobów surowców mieszczą się w dopuszczalnych granicach, a więc baza optymalna nie ulegnie zmianie. Jeżeli zasób surowca Sj wzrośnie do 1200, to rozwiązanie optymalne będzie następujące:

57