14
Augustin Cauchy [wym. ogustę koszi] (1789-1857), wybitny matematyk francuski, byt twórcą precyzyjnego wykładu analizy matematycznej. Pierwszy sformułował w sposób ścisły pojęcie granicy funkcji, zdefiniował szereg liczbowy, określił kryteria jego zbieżności. Miał wszechstronne zainteresowania: zajmował się różnymi dziedzinami matematyki oraz fizyką, mechaniką i astronomią.
Jest to definicja Cauchy'ego granicy funkcji w punkcie.
Uwaga:
Można udowodnić, że definicje (granicy funkcji w punkcie) Heinego i Cau-chy’ego są równoważne, tzn. z warunku występującego w definicji Heinego wynika warunek występujący w definicji Cauchy’ego i odwrotnie.
Jeżeli o > 0, to granica lim ax istnieje i lim ax = 1.
Dowód.
Wzór jest prawdziwy w sposób oczywisty dla a - 1.
Załóżmy teraz, że a > 1. Z klasy drugiej wiemy, że (dla a > O)
lim Vo = 1, czyli lim a" = 1.
n-> co n~> oo
Oznacza to, że dla dowolnej liczby e > O istnieje liczba ó > O taka, że dla n > d zachodzi nierówność
|a" - 1
< e.
Nitsch N będzie jedną z liczb naturalnych (N > ó), spełniających ostatnią nierówność. Mamy więc
•kąd wynika, że
ow - 1 < e,
czyli
(1) aN < 1 + e.
Wykorzystując ostatnią nierówność, otrzymujemy:
Ponieważ 1 - £2 < 1, więc (1 - e) (1 + e) < 1, czyli > 1- e. Zatem
Zauważmy teraz, że ponieważ ^, więc
(fldyż dla a > 1 funkcja wykładnicza jest rosnąca). Z nierówności (1), (2) I (3) otrzymujemy:
(4) 1 - £ < a N < aN < 1 + £ .
Przyjmijmy teraz ói = ^. Weźmy jako sąsiedztwo punktu x0 = O zbiór S(O, ó|).
Jeżeli x e S(0, ó,), to O < |x - 0| < skąd |x| < ó1t czyli -~< x <
Zatem N N
(5) a k < a* < aN.
Z nierówności (4) i (5) otrzymujemy 1-e<aN<oJ(<aN<1 +£,
1 - e < a* < 1 + £, czyli
| o* 11 < e.