Ważniejsze różnice fleksyjne
Język mówiony Głęboka synkretyczność fleksji potocznej, prowadząca do redukcji form lub funkcji, por. np. formy wołacza w funkcji mianownika i odwrotnie, upowszechnienie formy biernika l.p. tą Tendencje do mieszania rodzajów gramatycznych, a także ich neutralizacja Wzrost liczby wariantów fleksyj-nych w stosunku do paradygmatów wzorcowych Szerzenie się końcówek ruchomych czasu przeszłego (typ żeśmy przyszli; że podtrzymuje użycie ruchomej końcówki) Przewaga form typu będę pisał nad będę pisać |
Język pisany |
Szybsze odrzucanie form przestarzałych |
Tendencja do zachowania form archaicznych, por. rękoma, dawnymi laty itp. |
Brak niektórych form, np. form czasu zaprzeszłego, form typu proee-syj, lekcy i |
Rzadkie użycie tych form |
Szerzenie się form analitycznych typu bardziej sprawiedliwa |
• |
Ważniejsze różnice słowotwórcze
Język mówiony |
Język pisany |
Stosunkowo niewielki repertuar środków słowotwórczych i ich regularność Frekwencja ekspresywnych derywatów typu zgrywa i stówa, majty, mięcho Częstotliwość ekspresywnych form de-minutywnych typu chlanko, kotuś |
Repertuar znacznie bogatszy, liczne formy dewiacyjne w języku artystycznym |
Wysoka frekwencja skrótowców |
50