13. Metody opracowywania wykresów układów równowagi 51
13. Metody opracowywania wykresów układów równowagi 51
JO
X Układy równowagi far stopowych
Wykesy równowagi układów faz teoretycznie można by opracowywać anality^. nie. W (ym celu należałoby sporządzać wykresy energii swobodnych faz stopowycj, w zależności od stężenia dla różnych temperatur.
Punktem wyjścia do takiego opracowania jest równanie (2.8), określające energu swobodną Gibbsa: G = H - TS. W zastosowaniu do przemian fazowych cntalpj. w tym równaniu można wyrazić jako AH = AU — pAV. Ponieważ w przemianach fazowych w skondensowanych stanach skupienia udział pracy objętościowej (pAh jest pomijalny, można w przybliżeniu przyjąć H & U, a w konsekwencji równiej
G * F = U — TS. (3.16)
W zależności (3.16) należy określić ilościowo U i S.
Energia wewnętrzna roztworu jest sumą energii „zerowej” U0 (energii w tempera-turze zera bezwzględnego) oraz energii UT w temperaturze T
T
0 |
(3.17) |
gdzie cp jest ciepłem właściwym roztworu, czyli | |
U=U0 + j c„dT. 0 |
(3.18) |
Entropia roztworu jest sumą entropii wibracyjnej Sw związanej T |
temperaturą |
T3 1 k co |
(3.19) |
u entropii konfiguracyjnej (bezładu) St [wzór (2.13)], czyli |
T
tylko od ich rodzaju, a niezależna /^jącyeli pobliskie pozycje w sieci.
liczba koordynacyjna struktury krystalicznej roztworu jest K, to w przy-' jadowicie bezładnego rozkładu atomów, między K atomami otaczającymi f^iotn będzie Zc atomów metalu A oraz Z(1 — c) atomów metalu B. Ponieważ -e z założeniem w sieci roztworu jest N atomów, między którymi jest Nc A i jV(1 - c) składnika B, oznacza to, iż liczby typów par są następujące: fontów AA jNcKc-i NKc2,
" „tomów BB J\(l -c)K(l -c) = $NK(\ - c)2,
I jtotnów AB NcK( 1 - c) = NKc(l - c).
iczając energię wiązań par atomów AA, BB i AB odpowiednio symbolami EAA, ®j£Al otrzymuje się ostatecznie wyrażenie na energię „zerową” roztworu c£aa + 0 - c)ebb + 2c(l - c)( Eab -po wstawieniu (3.23) do (3.22) otrzymuje się ostatecznie równanie na energię -bodną różnowęzłowego roztworu stałego w zależności od jego stężenia, w
s
G=<,(c,T)Ąnk[cEa„ + (1 - c)Ebb + 2c(l - c)(eab - EaA \ EbB)] +
+ TNk[clnc + (1 - c)ln(l - c)]. (3.24)
Jaeli dla uproszczenia przyjąć, że £AA = EBB = E0, to EAB - ł(EAA + EBB) = i£ai-E0 = £. Równanie (3.24) przybierze wówczas postać
G=ip(c,T) + \NKE0 + NKEc( 1 — c) + 7Nfc[elnc — (1 — c)ln(l — c)]. (3.25)
S = J ^dr+ Nk[clnc + (1 - c)ln(l - c)]. (3.20)|
o
Po wstawieniu (3.18) i (3.20) do równania (3.16) oraz oznaczając dla uproszczenia r r
jcrdT-Tj^.dT=<p(c,T) (3.21)
O o
otrzymuje się równanie wyrażające energię swobodną roztworu w zależności od jego! stężenia w postaci:
G = <p(c, T) + U0+ TNk[c In c + (1- c)ln(J - c)]. (3.22)
Energię „zerową” U0 roztworu można obliczyć z sil wiązania międzyatomowego, traktując ją jako sumę energii wiązania między najbliższymi atomami roztworu Milcząco zakłada się przy tym, że dla pary sąsiednich atomów jest to wartość stała, |
Równanie (3.25) przedstawia energię swobodną w zależności od stężenia dla dowolnej temperatury. Pomijając w równaniu wyrazy niezależne od stężenia i oznaczając energię swobodną odniesioną do jednego atomu literą f otrzymuje się
/= jz = KEc( 1 - c) + 77c[clnc + (1 - c)ln(l - c)]. (3.26)
W równaniu (3.26) K i c są liczbami oderwanymi, £ ma wymiar energii, a k jest stalą Boltzmanna o wymiarze energii podzielonej przez temperaturę, czyli KE/k ma wymiar temperatury i pozwala mierzyć temperaturę układu w zależności od kT/KE.
W celu opracowania układu należałoby sporządzić wykresy energii swobodnej GMsa (3.26) poszczególnych faz układu w zależności od stężenia dla różnych temperatur. Wykres taki dla hipotetycznego roztworu stałego różnowęzłowego (nadstawiono na rys. 3.8.
Dostateczna liczba krzywych dla faz występujących w układzie umożliwia opracowanie wykresu równowagi układu. Sposób opracowania przedstawiono
od rodzaju i położenia atomów
f
(3.23)
y„ = riVK