IMG19 (2)

b) przeszczepienia dokonuje się metodą infuzji wysp do żyły wrotnej

•    c) poważnym utrudnieniem w przeszczepianiu wysp ksenogenicznych

(na przykład świńskich) jest ich nadostre odrzucanie

d)    po raz pierwszy metodykę izolowania wysp opracował w latach sześćdziesiątych Stanisław Moskalewski z Polski

e)    izolacja wysp świńskich z trzustki jest utrudniona, ponieważ nie mają one. w przeciwieństwie do ludzkich, włóknistej otoczki, przez co łatwo rozpadają się na pojedyncze komórki

•    f) główną przeszkodą w przeszczepianiu wysp jest ich znaczna

antygenowość: konieczne jest dobieranie wysp pod względem zgodności w układzie MHC i stosowanie dużych dawek leków immunosupresyjnych

(komentarz)

10.14.    Ostatnio zamiast przeszczepiania szpiku coraz częściej dokonuje się przeszczepienia komórek macierzystych izolowanych z krwi obwodowej. Wprawdzie krew normalnie zawiera niewielką liczbę komórek macierzystych hematopoezy. ale można ją znacznie zwiększyć stymulując odpowiednio układ krwiotwórczy. Dokonuje się tego podając:

a)    lewamizol

b)    dipeptyd muramylowy

c)    M-CSF

•    d) C-CSF

e) lipopolisacharydy

•    f) SCF

10.15.    Do grupy środków immunosupresyjnych używanych w transplantologii nie należy(ą):

•    a) aktynomycyna

b)    Enkorton

c)    takrolimus

d)    azatiopryna

e)    globulina antytymocytarna

•    f) chloramfenikol

10.16.    Jednym z głównych ograniczeń w stosowaniu cyklosporyny jest

a)    niepożądane działanie uboczne tego leku na układ pokarmowy

b)    konieczność podawania dożylnego

c)    zdolność wywoływania anafilaksji

d)    słaby efekt w zapobieganiu odrzucania przeszczepu nerki •e) nefrotoksyczność

f) wybiórcze działanie na limfocyty B przy słabym efekcie na limfocyty T

1 O.. 17. Glikokortykosteroidy (np. Enkorton) są nieodłącznym elementem wszystkich protokołów immunosupresyjnych w transplantologii. Z powodu licznych działań ubocznych u niektórych chorych po przeszczepieniu można podejmować próby ich odstawiania. U biorców nerek dopuszcza się odstawianie (stopniowe!) glikokortykosteroidów:

a)    od drugiego miesiąca po przeszczepieniu

b)    od czwartego miesiąca po przeszczepieniu

•    c) nie wcześniej niż sześć miesięcy po przeszczepieniu

d)    w czasie ciąży

e)    przy poziomie kreatyniny poniżej 4 mg/dl

f)    gdy chory miał nie więcej niż 2 epizody ostrego odrzucania przeszczepu

(komentarz)

10.18. Szczególna wrażliwość niektórych cytokin. na przykład prozapalnej IL-6. na hamujący wpływ glikokortykosteroidów wynika z:

•    a) obecności kilku sekwencji GRE w obrębie regionu promotorowego

genu dla IL-6. co zwiększa podatność tego genu na hamujący wpływ glikokortykosteroidów

b)    stymulacji przez glikokortykosteroidy wytwarzania czynnika hamującego wydzielanie IL-6

c)    wybiórczego wpływu glikokortykosteroidów na komórki wydzielające IL-6

d)    blokowania przez glikokortykosteroidy glikozylacji IL-6 w aparacie Golgiego

e)    indukcji syntezy białek degradujących IL-6

f)    specyficznego powinowactwa chromosomu 7.. w którego obrębie znajduje się gen dla IL-6, do glikokortykosteroidów

1 0.1 9. Nieprawdziwe twierdzenie(a) dotyczące glikokortykosteroidów to:

a)    blokują aktywność fosfolipazy A₂

b)    powodują przejściowo wzrost liczby neutrofilów we krwi

155