poprzez aułorewalidację i w autorewalidacji. Autorewalidacja jawi się nam js wyzwanie, jako szansa dla osób niepełnosprawnych. Jest i celem, i zaraz drogą rewalidacji. Dążymy do jej wzbudzenia, a wzbudziwszy wzmacnia i rozwijamy. Tym samym pracujemy nie dla jednostki niepełnosprawnej a zr Wielokrotnie już, przy różnych okazjach, przedstawiany przeze mi przykład toruńskiego malarza Tadeusza G., uznanego aktem Ministersr Kultury i Sztuki, za profesjonalistę pojawi się i tu. Tadeusz, będąc osobą umii kowanie upośledzoną umysłowo, w dyskusji o ludziach dotkniętych kalectwi wypowiedział te słowa: „A kto zwolnił człowieka, który mniej może od wys. ku, może nawet większego od innych. Nie wolno zaprzestać wysiłku’*. W jej osobie mamy i świadomość swojego stanu, i samostanowienie. To za sprav upodmiotowienia uruchomiono mechanizm autorewalidacji. Siła „instynkt życia” z przypadłością i mimo niej jest wyznacznikiem sukcesów Tadeusza Jedno z zadań pedagogiki specjalnej to przygotowanie osoby niepełni sprawnej do życia w społeczeństwie, u więc na miarę sil podejmowanie róźnyc odpowiedzialności. Podejmowanie zadań w zamieniających się wamnkac życia społecznego.
Przemiany niosą ze sobą wzrost czynników osobotwórczych, dla osó z odchyleniami od normy również.
W pedagogice, wśród podstawowych grup czynników rozwoju cztowii u- SBl