saiw"***"^* efekty rewitalizacji dotrą także do mniej zamożnych
Jj4 grup społecznych.
— «r «*-
starów (prmate Urban mtewal) bez udziału władz lokal-nych"72. Inicjatorami gentryfikacji w miastach Europy Zachodniej i Stanów Zjednoczonych (gentrifiers) były początkowo przede wszystkim młode, wykształcone i dobrze sytuowane osoby, które za ważniejsze od mieszkania w samodzielnym domu na przedmieściach (ideał ich rodziców w latach 50. i 60.) zaczęły uważać centralną lokalizację miejsca zamieszkania, bliskość usług oraz atrakcyjne środowisko architektoniczne i kulturowe, jakie zapewnia historyczna dzielnica śródmiejska. Wzrost cen mieszkań w gentryfikowa-nych dzielnicach przyniósł także wzrost ich prestiżu społecznego. Dla wielu osób mieszkanie w dzielnicy śródmiejskiej stało się zatem próbą podkreślenia nowej tożsamości i sukcesu zawodowego oraz wysokich aspiracji kulturalnych77. Z ekonomicznego punktu widzenia:
W ujęciu mikrospołecznym, popytowym, konsumpcyjnym i społeczno-kulturowym gentryfikacja jest wynikiem zmian w indywidualnych decyzjach osób poszukujących określonych walorów środowiskowych miejsca zamieszkania (...). W ujęciu makrospołecznym, podażowym, ekonomicznym gentryfikacja jest wynikiem zmian w obiegu kapitału instytucji i firm. Kapitał ten przyciąga odpowiednio wysoki zysk w centralnych częściach miast z powodu wysokiej rozpiętości pomiędzy rzeczywistą a potencjalną rentą gruntową w strefie występowania zdegradowanych zasobów mieszkaniowych. Przepływ kapitału zapoczątkowuje odpowiednio wysoka luka rentowa74.
Niektórzy autorzy rozróżniają pierwszych realizatorów rewitalizacji w Stanach Zjednoczonych czy Europie Zachodniej {gmtrifirrs), którzy byli przedstawicielami klasy średniej kupującymi mieszkania czy domy