162 Edukacja alternatywna
Zmianie bądź modyfikacji podlegają wszystkie podstawowe kategorie procesu dydaktycznego (cele, treści, metody, zasady, środki, formy organizacyjne i ocenianie) pod kątem kształcenia wyzwalającego.
Cele kształcenia. Stosuje się operacyjne cele spersonalizowane typu ucieszę się, gdy się przekonam pod koniec lekcji, że potrafię to a to. Do ich artykułowania służą trzy strategie.
* Strategia O. Jest najprostsza i polega na odpowiednim przekształcaniu heterogennych celów operacyjnych („uczeń potrafi to a to") w spersonalizowane i oferowanie ich uczniom (stąd symbol „O").
* Strategia D. Jej stosowanie wymaga spełnienia szeregu warunków wstępnych, takich jak:
— pobudzanie jednostkowych doświadczeń uczniów w określonej dziedzinie,
— uprawomocnienie „głosów własnych" uczniów,
— dialog edukacyjny,
— merytoryczne przygotowanie się uczniów do teoretyzacji w dialogu,
— oraz teoretyzacja w dialogu.
Spełnianie tych warunków odracza moment dwupodmioto-wego (stąd symbol strategii D) ustalania celów zajęcia.
* Strategia E. Dochodzenie do spersonalizowanych celów kształcenia, przy zastosowaniu tej strategii, wymaga również spełnienia określonych warunków wstępnych, takich jak:
— eksponowanie opisu egzystencjalnej sytuacji problemowej (symbol strategii od egzystencjalnych potrzeb uczniów),
— dialog sytuacyjno-problemowy („głosy własne" uczniów)
— oraz teoretyzacja w dialogu.
Spełnienie tych warunków otwiera emocjonalno-intelektual-ną podstawę uzewnętrzniania przez uczniów ich potrzeb edukacyjnych w dziedzinie poznawczej, emocjonalnej i psychomotorycznej. Potrzeby te są równoznaczne ze szczegółowymi celami kształcenia.