IMGs08

¹¹

3. KL \S\ FIKACJA OSÓB Z USZKODZONYM N ARZĄDEM SŁUCHU

PHMhpaMae pierwsze? Usyftaqi osób 7 uszkodzonym narządem HHNKI'iMmano w KedSe&me Justyniana w r 530; wyróżniono 5 grap osób «obv z brakiem slurin wrodzonym łub nabytym w życiu iMfeUopc fctbrt iedboczc%zne są Bierne i takie, które zarazem nieme nie są MigdteifiBt z wgodzonym keakjein ória. które jednak me są nieme .

Y^tkskw 11 iiRrji osób z uszkodzonym narządem słuchu doko-waajndbni zgodkśc z retami poszczególnych dyscyplin one nhbWaósrDt poglądami jej przedstawicieli. Pod-

IgpftMym, prohkmatyiKł prtBalnrrar j . diagnosty c/nej wraz z ełe-nnlBB pngMfr ą sposobu leczenia i postępowania rewalidacyjnego.

tam    przez M^d^MPodoat Bmo Audkifbootogit iBI AP> * Sto*

naM agdcnemc Unrlksce ndmfatń daln mogą różnic stą w za-HgH gd seso. czy ddnyaar byty w USA czy w Europie, przy czym uipnamr mmnuy gdedpr i aMhazgflpbBdŃB auManarn jdób nie zawsze gąaupwKlmnfewaRnie

Tahaln i. Porównanie tcnn&olMR sumowane] w USA i w Europie

I H jrci-*łt" hearmw |KlJŁI___ljL-__ " L    __Ja

Peter Plath omawiając stopnie niedoshichu wyróżnia podział historyczny i współcześnie stosowany, opracowywany na podstawie procentowego ubytku słuchu (audiogram mowy) *.

Podział tradycyjny opracowany na podstawie rozumienia z danej odle

głości mowy potocznej:

niedosłuch w stopniu lekkim    >4m

niedosłuch w stopniu średnim    Mm

niedosłuch w stopniu głębokim    0,25-lm

niedosłuch graniczący z głuchotą <25cm

Współczesny, procentowy podział stopni ubytku słuchu, wg tego samego

autora jest następujący:

słuch zbliżony do normalnego    0-20%

niedosłuch w stopniu lekkim    20-40%

niedosłuch w stopniu średnim    40-60%

niedosłuch w stopniu głębokim    60-80%

niedosłuch graniczący z głuchotą    80-95%

głuchota (także z tzw. resztkami słuchu)    100%

Z punktu widzenia ustaleń BIAP, wyróżnia się dwie zasadnicze grupy klasyfikacji: medyczną i pedagogiczną. Cel zarówno medycyny, jak i pedagogiki specjalnej jest podobny - takie przywrócenie psychofizycznej sprawności, która umożliwi osobie upośledzonej włączenie się do życia społecznego, możliwie pełną integrację z tym społeczeństwem. Za pomocą form i metod postępowania naprawczego właściwych odpowiednio medycynie i pedagogice osiąga się zatem analogiczne cele. Ze względu na znaczenie podstaw klasyfikacyjnych, opracowanych przez Międzynarodowe Biuro AudiofanoloAj które są istotne także dla surdopedagogiki, dyscypliny wiedzy praktycznej i prakseologicznej (podobnie jak medycyna), podane poniżej podziały nawią-żują do zaleceń tegoż Biura (zalecenie 02/1).

P. P I • t h (wyd.), Lezikon der HOrschćden, Ćdition Harmsen, Heidelberg 1993,11