Sąd Rejonowy zważył co następuje:
Zażalenie skarżącego nic jest zasadne i nie zasługuje na uwzględnienie.
Na wstępie wskazać należy, że zarzuty podniesione w zażaleniu na postanowienie o przeszukaniu w przeważającej większości dotyczą postanowienia o żądaniu wydania rzeczy. Zażalenie na to postanowienie zostało przez Sąd rozpoznane w sprawie III Kp 1158/14 i nic ma pottzehy ponownego szczegółowego przytaczania argumentów przytoczonych przez Sąd w ww. sprawie.
Jedynym zastrzeżeniem, które dotyczy stricte czynności przeszukania, jest zarzut o jakim mowa w uzasadnicnitTzażalenia a mranowicic. żc sposób wykonania skarżonych czynności, w tym również pRfszuIflflH, łamie wszelkie prawno-karne jak i konstytucyjne zasady związane z procedurą przeszukania, która miała miejsce w redakcji tygodnika Wprost.
Skarżący nic wskazał jednak w sposób jednoznaczny, które przepisy i konstytucyjne nsidy zostały złamane akurat w przypadku samej czynności przeszukania, przytoczył natomiast te same przepisy prawa karnego i prawa prasowego, które dotyczyły postanowienia o żądaniu wydania rzeczy.
W przedmiotowej sprawie Prokuratura Okręgowa Warszawa Praga w Warszawie w dniu 18.06.2014r. wydała postanowienie o żądaniu wydania rzeczy skierowane m.in. do skarżącego Sylwestra Latkowskiego. Zażądano dobrowolnego wydania rzeczy w postaci wszystkich nośników zawierających treści rozmów prowadzonych podczas spotkań gości w restauracji Sowa i Przyjaciele oraz w restauracji Amber Room w Pałacyku Sobańskich w Warszawie, przekazanych dziennikarzom tygodnika Wprost. Przeprowadzenie tej czynności było niezbędne w przedmiotowym postępowaniu a jej celem było uzyskanie dowodów w sprawie o czyny z art. 267 J 2 i 3 kle. W toku prowadzonych czynności dziennikarze, w tym skarżący Sylwester Latkowski, odmówili wydania rzeczy powołując się na ochronę ujawnienia źródła informacji oraz możliwość ujawnienia tajemnicy dziennikarskiej. W związku z odmową wydane zostało postanowienie o przeszukaniu pomieszczeń redakcji tygodnika Wprost.
Takie postępowanie organów procesowych znajduje oparcie w treści art. 217 § 5 kpk oraz w treści art 219 § 1 kpk.
Art. 217 § 5 kpk stanowi, że w razie odmowy dobrowolnego wydania rzeczy można przeprowadzić jej odebranie, a art. 219 § 1 kpk, że w celu wykrycia lub zatrzymania albo przymusowego doprowadzenia osoby podejrzanej, a także w celu znalezienia rzeczy mogących “snowic dowód w sprawie łub podlegających zajęciu w postępowaniu karnym, można dokonać