KracauerHitlerowcy0

1. POGLĄDY I METODY HITLEROWCÓW

Dalsze stronice tej książki są poświęcone analizie i interpretacji totalistycznej propagandy filmowej, a w szczególności hitlerowskiej propagandy filmowej po roku 1939. Oczywiście, nie ulega wątpliwości, że wszystkie filmy hitlerowskie — nawet filmy czysto rozrywkowe — które wydają się dalekie od polityki, były w większej lub mniejszej mierze filmami propagandowymi. W niniejszym studium będziemy jednak analizowali tylko filmy propagandowe, wyprodukowane wyłącznie dla bezpośrednich celów wspierania wysiłku hitlerowskich Niemiec w^r wojnie totalnej, f Hitlerowcy prowadzili bezpośrednią filmową propagandę wojenną poprzez dwa typy filmów:

| I. Kroniki filmowe — do tej grupy zaliczamy również montaż kronik pod ty-

1 tułem Wojna błyskawiczna na Zachodzie;

II. Pełnometrażowe filmy o przebiegu kampanii wojennych, z których dwa były wyświetlane w Stanach Zjednoczonych:

a) Chrzest ognia o kampanii wrześniowej...w_Polsce,    ... y

b)    Zwycięstwo na Zachodzie o kampanii we Francji.¹)

Zanim zajmę się właściwymi dociekaniami, odnoszącymi się niemal wyłącznie do wyżej wzmiankowanego materiału, chciałbym wspomnieć o systemie organizacyjnym wojennej produkcji filmowej w Niemczech. W zasadzie większość oficjalnych enuncjacji i cały zespół środków administracyjnych miały na celu kształtowanie treści i organizację rozpowszechniania kroniki filmowej. Te same zasady były również stosowane w odniesieniu do pełnometrażowych filmów dokumentalnych.

Z chwilą wybuchu wojny niemieckie Ministerstwo Propagandy uruchomiło wszystkie możliwe -środki, by uczynić z kroniki filmowej skuteczny instrument propagandy wojennej. Oczywiście, na wiele lat przed wojną hitlerowcy wykorzystywali kroniki filmowe dla celów swojej propagandy, ale nacisk, jaki położyli na kronikę po wrześniu 1939 r., był nieporównanie większy i nie można go nie doceniać.! Przy realizacji niemieckich kronik wojennych kierowano się trzema podstawowymi zasadami: J

•Po pierwsze musiały one opierać się na autentycznym materiale, tzn. nie mogły ukazywać inscenizowanych scen wojennych, lecz musiały posługiwać się wyłącznie zdjęciami dokonanymi na froncie"’ Zgodnie z tymi założeniami,'tym samym ograniczeniom podlegały filmy ChrzesC ognia i Zwyciąstwo na Zachodzie składające się niemal wyłącznie z filmowych materiałów kronikalnych. O podkreślaniu ich realizmu nie zapomniano nigdy ani w oficjalnych sprawozdaniach, ani w recenzjach. Szóstego