CCF20090523004 tif

NOTA AUTORSKA Z 1993 ROKU

Podstawą rozdziałów tej książki są wykłady poświęcone zagadnieniu ciała i umysłu, które wygłosiłem w Uniwersytecie Emory w 1969 roku. Przed-₍stawiam tu propozycję pewnej[teo_rinnterakcji-ciała-umysł] która w moim ujęciu wiąże się z ewolucyjnym wyłanianiem się ludzkiego języka oraz I tym, co od połowy lat sześćdziesiątych nazywam „światem 3”. Aby przedstawić tę teorię, należy jednak postępować w sposób systematyczny i zaznajomić Państwa najpierw z pewnymi koncepcjami, do których będę się odwoływał. Są to, w szczególności, koncepcje wiedzy subiektywnej i wiedzy obiektywnej; teoria „trzech światów” oraz pewne kwestie wiążące się z ewolucją emergencjąi funkcjami języka. Przedstawienie tych koncepcji zajmie mi kilka pierwszych rozdziałów. Wprawdzie do początkowej wersji, w jakiej wykłady zostały wygłoszone, wprowadziłem rozległe zmiany, postanowiłem jednak zachować w książce formę wykładu, aby uczynić ją łatwiejsząw lekturze. Po każdym z wykładów odbywała się dyskusja. Starałem się włączyć niektóre fragmenty tych dyskusji do wykładów, tam gdzie było to uzasadnione, a pozostałe części, ilekroć dotyczyły kwestii poruszanych w trakcie wykładów, umieściłem w dodatkach dołączonych do nich.

Wykłady te, jak się Państwo wkrótce przekonacie, odbiegają w pewnej mierze od moich początkowych planów i wstępnych zapowiedzi. Jest tak dlatego, że do mojego planu wykładów wprowadziłem pewne zmiany, kiedy w trakcie pierwszych dyskusji i późniejszych nieformalnych rozmów stało się jasne, że moich słuchaczy interesuje koncepcja świata 3 . Świat. 3 jest w każdym razie najistotniejszym aspektem mojego podejścia do zagadnienia

ciała i umysłu, a tezę, jaką stawiam, można w naj większym skrócie sformułować następująco:]aby zrozumieć relację zachodzącą między ciałem i umysłem, powinniśmy najpierw zaakceptować istnienie wiedzy obiektywnej jako obiektywnego, autonomicznego wytworu ludzkiego umysłu, a zwłaszcza uświadomić sobie, wjaki sposób posługujemy się tego rodzaju wiedząjako systemem kontrolującym krytyczne rozwiązywanie problemów.

K, R. P. Kenley, 1993 rok