kral

cząstek (5-1-50 p.) jest niewielka. Natomiast większą sprawność wykazują cyklony o mniejszych średnicach. Np. przez zastąpienie cyklonu o 0 3 m, mającego sprawność 50%, kilkoma cyklonami o 0 1 m, można podwyższyć sprawność urządzenia do 70%. Dlatego też lepsze efekty oczyszczania spalin dają multi-cyklony, co przedstawia wykres na rys. 2.

Rys. 2. Wykres sprawności frakcjonalnej odpylania w cyklonach pojedynczych i w multicyklonach konstrukcji radzieckiej (wg Nickiewicza)

Do najprostszych w konstrukcji i działaniu można zaliczyć radziecki odpylacz żaluzjowy systemu WTI, którego schemat pracy pokazano na rys. 3, a schemat układu na rys. 4.

Pył zawarty w spalinach odbija się od przegródek żaluzji tak, że spaliny oczyszczone z popiołu idą do wentylatora. Reszta spalin (ok. 10%) z zatrzymanymi pyłami przepływa do cyklonu, gdzie następuje oddzielenie popiołu.

Jak widać na rys. 4, odpylacz żaluzjowy składa się z dwóch komór: wlotowej 1 i wylotowej (do wentylatora) 2. Komory te są rozdzielone przegródkami ża-luzjowymi tak, że komora wlotowa się zwęża, a wylotowa rozszerza. Sprawność odpylania waha się w granicach 60-1-90% w zależności od metody spalania, temperatury spalin, wielkości cząstek i in.

Najprostszy typ cyklonu pojedynczego przedstawia cyklon stożkowy, pokazany na rys. 5. Przez nadanie spalinom drogi spiralnej powstaje ruch wirowy, odrzucający części stale ku ścianom zewnętrznym, skąd są odprowadzone ku dołowi do wylotu popiołu, a oczyszczone gazy uchodzą do góry. Zastosowanie tego typu cyklonów w elektrowniach ZSSR, na drodze spalin do wentylatorów wyciągowych, ma na celu ochronę tych ostatnich przed niszczącym działaniem popiołów lotnych. Ale cyklony te zatrzymują jedynie grubsze pyły, toteż ich przydatność dó oczyszczania spalin przed wypuszczeniem ich do atmosfery — jest niewystarczająca.

I