t.XXXIV UWAGI O NINIEJSZYM PRZl-Kt-ADZIfc
do w i Taszyckiemu j jego uczniom z Pracowni Staropolskich Nazw Osobowych PAN w Krakowie.
Dołączony Aneks przeznaczony jest dla czytelników znających język łaciński, którzy życzyliby sobie zapoznać się bliżej z oryginalną szatą stylistyczną kroniki Galla-Anonima. Zamieszczono w nim sześć urywków pochodzących z wszystkich trzech ksiąg Kroniki, przy czym pierwsze pięć przykładów (I—V) stanowi próbki prozy Gallowej, ostatni zaś (VI) — jego kunsztu poetyckiego.
BIBLIOGRAFIA
Kromka Galla dochowała się do naszych czasów w trzech rękopisach średniowiecznych, wymienionych poniżej, z których pierwszy pochodzi z XIV, a dwa następne z XV w.:
1) rękopis Zamoyskich, przechowywany w Bibliotece Narodowej w Warszawie, sygn. BOZ cim. 28.
2) rękopis Sędziwoja, przechowywany w Bibliotece Czartoryskich w Krakowie, sygn. 1310.
3) rękopis I leilsberski (interpolowany), przechowywany w Bibliotece Narodowej w Warszawie, sygn. 8006.
Rękopis Zamoyskich jest ponadto dostępny w doskonalej odbitce fototypicznej pt. Galta-anonima Kromka, podobizna fotograficzna rękopisu Zamoyskich z XIV w., wydał i wsrępem opatrzył J.-Krzyżanowski, Warszawa 1948.
Rolę pomocnicza (tzw. tradycja pośrednia) odgrywają wyciągi z Galla w Kromce książąt polskich, którą w Monument a Poloniae Historica (t. III, s. 428—578) wydał Z. Węclewski.
Wydania Kromki wymieniono wc Wstępie, s. L.XXIII nn. Obok podstawowego dziś, choć nic wolnego jeszcze od usterek, wydania K. Ma-Icczyńskicgo {Anonima tzw. Galla Kromka, czyli dzieje książąt i władców polskich, Kraków 1952, Monumentu Poloniae Histonca, seria II, t. 2) wartość zachowują: wydanie A. Bielowskiego w Momonenla Poloniae Historica (t. 1, s. 379—-184, 1864) oraz R. Kópkego i J. Szlachtowskiego w- Monumentu Germania€ Historica (seria Scriptorcs, t. IX, s. 418 -478, 1851).
Przekłady Kr,<mki na język polski wymieniono wc Wstępie, s. LXXIII nn. Wartość naukową posiada obecnie tylko tłumaczenie R. Gródeckiego: Anonim tzw. Gall, Kronika polska, Bibl. Nar., S. I, nr 59, Kraków 1923.