UKŁADY BUFOROWE. Bufor to roztwór zawierający słaby kwas i sprzężoną zasadę. Buforowanie umożliwia wyeliminowanie dużych wahali [H*J.
z nim
Ą,| Typy układów buforowych ustroju 1. Układy buforowe krwi (tab. 35-1)
a. Należy zauważyć, że bufory krwi to nie tylko bufory osocza. Takie bufory, jak hemoglobina, HC03“ oraz fosforany są obecne także w krwinkach czerwonych i funkcjonują jako ważne bufory krwi.
(1) Najważniejszym akceptorem jonów H* we krwi jest HC03". Jego stężenie wynosi 20-30 mEq/l.
(2) Akceptorem jonów H+ w układzie buforowym hemoglobiny jest zredukowana hemoglobina (dezoksyhemoglobina), będąca zasadą silniejszą niż oksyhemo-globina (tzn. że dezoksyhemoglobina ma większą zdolność wiązania H+ niż HbOz).
(3) Układ buforowy hemoglobiny jest ilościowo tak samo ważny, jak bufor wodorowęglanowy.
b. Całkowite stężenie anionów należących do głównych układów buforowych krwi -HCOj", białczanów i hemoglobiny - wynosi w przybliżeniu 48 mEq/l.
c. Skuteczność dwóch podstawowych układów buforowych ustroju - wodorowęglanów oraz hemoglobiny - jest tak duża, że 5 1 krwi zdrowego dorosłego człowieka jest w stanie zbuforować 150 mmola protonów (150 ml 1 N HC1), zanim pH płynów ustrojowych obniży się w stopniu groźnym dla życia.
TABELA 35-1. Bufory pełnej krwi
Rodzaj buforu |
Pojemność buforowa pełnej krwi (%) | |
Dwuwęglany | ||
osocze |
35 | |
krwinka czerwona |
18 | |
całkowita pojemność dwuwęglanów |
53 | |
Bufory niewęglanowe | ||
| hemoglobina i hemoglobina odtlenowana |
35 | |
białka osocza |
7 | |
fosforany organiczne |
3 | |
fosforany nieorganiczne |
2 | |
całkowita pojemność buforów niewęglanowych |
47 |
J. R. Brobeck (red.): Regulation of hydrogen ion concentration in body iluida. W: Beat and Taylora KnfogicaJ Basia ofMedical Practice, wyd. 10, Baltimore, Williams & Wilkins, 1979, g. 5-14