lastscan4

A.P. SEVERSKY - prezentował odmienna koncepcje, rnowil o zmierzchu znaczenia sil morskich i zalecał rozbudowę sil powietrznych. Po II wojnie światowej, gdy rozpoczęła się era „zimnej wojny”, Seversky opublikował książkę, w której powtórzył poglądy o nadrzędności sil powietrznych nad silami lądowymi i morskimi.

D.W. MEINING i D.J. HOOSON - zmodyfikowalikoncepcje Heartlandu i Rimlandu.

Meining sugerował, ze Rimland jest terytorialnie bardziej zróżnicowany, niż to opisywał Spykman. Hooson uściślił definicjeHeartlandu w zakresie takich kryteriów, jak zaludnienie, stopień urbanizacji, zasoby surowców i ich dostępność, czynniki gospodarcze oraz uwarunkowania historyczne. Przesunął obszar Heartlandu bardziej na zachód ZSRR.

S.B.COHEN prezentował bardziej innowacyjna koncepcje, dzieli on swńat na regiony gcostrategiczne. SA one właściwie strefami wyływów Stanów Zjednoczonych, krajów Europy Zachodniej, ZSRR i Chin. Mysi ta rozwinął: równowaga sil, która istniała miedzy Stanami Zjednoczonymi i Związkiem Radzieckim w okresie zimnej wojny, i późniejsze odprężenia, miały teoretyczne podstawy w geopolitycznym spojrzeniu na świat, podzielony pomiędzy eurazjatyckim Heartlandem i mocarstwami NATO. Według Cohena przemijanie tego porządku jest związane z gruntownymi zmianamigospodarki światowej, stosunków społecznych, z rozprzestrzenieniem zaawansowanej technologii militarnej oraz z nowo powstałymi pradami ideologicznymi, odrzucającymi zarówno zachodni kapitalizm, jak i wschodni komunizm. Po II wojnie światowej, według Cohena, system globalny ewoluował w kierunku wyspecjalizowanej integracji, początkowo przez dwubiegunowość supermocarstw, a następnie przez wielobiegunowość mocarstw'. W ciągu ostatniego dwudziestolecia równowaga tego ładu swiatowegoulagla zaburzeniu w wyniki powstania sil regionalnych. Zostanie ona przywrócona, gdy system osiągnie wyższy poziom specjalizacji - integracje hierarchiczna. Integracja hierarchicznaopiera się na istnieniu państw na rożnych poziomach rozwoju, które SA powiązane zarówno w skali światowej, jak i regionalnej. Wyłaniający się system ma pięciostopniowa strukturę hierarchiczna. Sile główna tworzą USA. ZSRR, Wspólnota Europejska, Japonia i Chiny. Siły drugorzędne to silyregionalne, których znaczenie ogranicza się do własnych regionów geopolitycznych. Trzeci i czwarty poziom zajmuja państwa, których zasięg jest ograniczony tylko od części ich własnych regionów.

Miejsce państwa w hierarchii można oszacować za pomocą wielu miar, takich jak:

1.    Wielkość zasobow ludzkich i materialnych (ilość, jakość, rodzaj i poziom technologii i kultury)

2.    Zaawansowana technologia jądrową

3.    Stopień zawartości narodowej (zalezny od czynników społecznych, religijnych, etnicznych, kulturowych i rasowych)

4.    Wielkość zasobow polityczno - militarnych (określa je stan uzbrojenia i sil zbrojnych, militarna i ekonomiczna pomoc dla zagranicy, liczba ambasad itp.)

5.    Ranga geograficzna zwiaząna z lokalizacja w stosunku do innych państw

6.    Rodzaj i gęstość sieci powiązań międzynarodowych

7.    Stopień jawności systemu narodowego

8.    Ekonomiczne, polityczne i militarne możliwości oddziaływania w stosunku do możliwości sasiadow

9.    Cele i strategia rozszerzenia wpływów poza granicami

10.    Liczba i złożoność spraw międzynarodowych

11.    Percepcja, czyli wyobrażenia o swoim miejscu w swiecie

4