leki nasenne i uspokajajace0007

3. Leki wpływające na ośrodkowy uktad nerwowy

ekTuspokajające )

—( Sole bromu )

—    bromek amonu

—    bromek wapnia

—    bromek potasu

—    bromek sodu

—    Brocalcin

—-( Leki roślinne )

—    Kalms

—    Melised

—    Neospasmina

—    Nervosol

—    Passispasmina

—    Persen

—    Valused

—    Veliran

Ryc. 3.14. Klasyfikacja leków uspokajających

tjyBI t, •

ipfl

wolno (T₀₎₅ ponad 10 dni), z czym wiąże się ryzyko ich kumulacji w ustroju. Przy długotrwałym podawaniu może dojść do zatrucia przewlekłego z charakterystycznymi zmianami skórnymi (trądzik), a ze strony OUN zaburzeniami psychicznymi.

Postacie i dawkowanie leków uspokajających przedstawione zostały w tabelach 3.23 oraz 3.24.

Stanisław J. Czuczwar

3.5. LEKI

PRZECIWPADACZKOWE

3.5.1. Charakterystyka padaczki

. Charakterystycznym objawem tej choro-• by, która dotyka ok. 1% populacji, są drgawki, które obserwujemy w wielu zespołach padaczkowych, za wyjątkiem tzw. padaczki absencyjnej (patrz dalej). Jednak ich wystąpienie nie musi zawsze świadczyć o padaczce. Mogą one towarzyszyć ostrym stanom i neurologicznym, być skutkiem podwyższonej ciepłoty ciała (tzw. drgawki gorączko-$ We) lub wystąpić bez uchwytnej przyczyny i więcej się nie powtórzyć. Tego typu przypadków nie zalicza się do padaczki, która charakteryzuje się powtarzającymi się napadami drgawkowymi.

Według Międzynarodowej Ligi Przeciw-padaczkowej napady padaczkowe można podzielić na napady uogólnione (powstające równocześnie w wielu rejonach mózgu) oraz częściowe (mające początek w określonym rejonie mózgu, np. w płacie skroniowym lub czołowym). Wśród napadów częściowych dalej można wyróżnić napady proste (bez utraty świadomości) i złożone, którym towarzyszy upośledzenie bądź utrata świadomości. Drgawki częściowa mogą ulegać wtórnemu uogólnieniu i mamy wtedy do czynienia z tzw. napadami wtórnie uogólnionymi, które są szczególnie częste u dorosłych.

Bardzo częstą formą napadów uogólnionych są tzw. duże napady (grand mai) przebiegające pod postacią drgawek toniczno--klonicznych wszystkich grup mięśni szkieletowych. Napady te charakteryzują się utratą świadomości, tonicznymi skurczami mięśni (trwającymi od kilkunastu do kilkudziesięciu sekund), po których następuje faza drgawek klonicznych z reguły trwających dłużej - od kilkudziesięciu sekund do kilku minut. Po ustaniu aktywności drgawkowej pacjent zapada w sen i przeważnie nie pamięta, iż przebył napad padaczkowy.

Do napadów uogólnionych należą także małe napady padaczkowe (petit mai; napady absencyjne), w czasie których praktycznie nie obserwuje się skurczów mięśni szkieletowych. Napadom tym towarzyszy częściowe lub całkowite zniesienie świadomości, z reguły z zachowanym odruchem postawy. Pacjent może wtedy wykonywać ruchy mimowolne a po ustąpieniu napadu, podjąć przerwaną przez niego czynność. Uogólnione napady, szczególnie u młodzieży, mogą przybierać formę tzw. napadów mioklonicznych. Wszystkim rodzajom napadów padaczkowych towarzyszą charakterystyczne zmiany zapisu EEG.

Profil działania leków przeciwpadaczko-wych w zależności od rodzaju napadów przedstawiono w tabeli 3.25.

Leki przeciwpadaczkowe, stosowane w postaci monoterapii u ok. 50-70% pacjentów prowadzą do całkowitego zniesienia łub