czanie, dosuwanie, dolewanie, dosypywanie, dorzucanie itp. Dodawanie, podobnie jak liczby, można rozpatrywać w aspektach: mnogościowym (kardynalnym), porządkowym i miarowym.
a) Aspekt mnogościowy
Sumę dwóch liczb naturalnych znajdujemy przez łączenie zbiorów rozłącznych i określenie liczby elementów tego złączenia, np.:
Ogrodnik miał 3 ule. Dokupił jeszcze 2 ule. Ile uli ma ogrodnik?
miał 3
dokupił 2 — razem ma 5
Uczeń ustala wynik dodawania poprzez przeliczanie elementów złączenia zbiorów, przy czym każdy element przelicza tylko jeden raz.
• Sytuacja jest dla ucznia łatwiejsza wówczas, gdy łączone zbiory zawierają elementy jednorodne, np.:
Na talerzu leżało 1 jabłko. Mama dołożyła na talerz jeszcze 3 jabłka.
Ile jabłek jest na talerzu?
przelicza: jeden dwa trzy cztery
było: dołożyła C^)
1 + 3 =4
• Sytuacja jest trudniejsza, gdy w łączonych zbiorach są elementy niejednorodne. Wówczas uczeń musi rozumieć relację nadrzędności, np.
Na półce stoją 2 samochody i 2 lalki. Ile zabawek stoi na półce?
2 samochody
razem 4 zabawki
lalki
• Mnogościowy aspekt dodawania dobrze obrazuje schemat rysunkowy, tzw. drzewko.
b) Aspekt porządkowy
Do liczby elementów pierwszego zbioru uczeń dolicza kolejno (numeruje) elementy zbioru drugiego, np.: