monumentahistor00storgoog
59

83

HISTORIA NORWEGL®.

duuntur. Sunt eąuidem venatores peritissimi, soliragi et insta-biles, tugurea coriacea¹ pro domibus insidentes, qu® humeris in-ponentes levigatis asseribus pedibus subfkis (quod instrumentum ondros appellant) et per condensa nivium ac devexa montium 5 agitantibus cervis² cum conjugibus et parvulis ave velocius trans-feruntur. Est eDim illorum incerta mansio, prout copia ferarum tempore instante eis dictaverit venationis loca. lbi iofiuita numą-rosjtas bestiarum, scilicet ursoruro, luporum, lyncum³, vulpium, sabelorum⁴, lutrearum, taxonum, castorum. Quse bestia mirabiliter 10 cauta, dum saepius a veltribus venatorum petatur, tres subter-raneas ad aquas sibi foveas concavat; succrescente lympha mediam sive supreraam tenet⁵, decrescente vero canibusque

¹ B. corticea Cd. * M. teruis eller ternie Cd. * rettet. lyncornm Cd. * rettet! sabnlorum Cd. rettet. teneat Cd.

bus utuntur pro yestibus: — In eisdera montanis agrestium ferarum tanta est multitudo, ut plurima pars regionis ex solis vivant sil-yaticis.

4. ondros] oldn. ondurr (eller andri) m., pl. andrar, Nordlands-Ski, den ene kortere eller med Underlag af Sselskind, nu Onder eller Andor. Ordet er nordisk, ikke, som Forf. mener, flnsk (se V. Thora-sen, den gotiske Sprogklasses Indflydelse paa den finske S. 112).

7.    Ibi] sml. Adam IV, 31; lbi capiuntur uri, bubali et elaces, sicut in Sveonia, ceterum bisontes capiuntur in Sclayania et Ruzzia.. Sola vero Nortmannia vulpes habet nigros et lepores, martures albos,* ejusdemque coloris ursos, qui sub aqua vivunt quemadmodum uri.

8.    sabelorum] af mlat. sabelus eller sabelum, af russ. sóbol.

9.    lutrea] vistnok mlat. for lutra, cfr. ital. Dial. ludria, ep. lutria (DLez),

10.    yeltres] allerede Martial (XIV, Epigr. 300) har yertragus (Jagthund), hvilket Arrian betegner som et celtisk Ord; lex Burg. har yeltrahus, lex Sal. yeltrem, yeltrum (acc.), Santgallermunken (M. Oerm. II 739) omtaler „caniculse, quas gallica lingua yeltres nuucu-pant^w, Rolandssangen veltres, nyfr. yiautre, ital. veltro.

12. decrescente] oyersset:    Naar ved lav Yandstand Hundene

opjager den, stiller den sin Trsel op mod Hundene ved Yinduet og begiyer sig med Hunnen og Ungerne ned i det nederste Smut-hul lige8om til sit Hjem for derfra at bave lettere Adgang til Yandet; thi den stoler mere paa Flugt tilyands end tillands. Naar de arbeider paa at samie F0den til Yinteren, skjaerer de med,

6*