mowisz masz (12)

MÓWISZ, MASZ rzach i witających się nawzajem pytaniem „Cześć, co słychać?”. Najczęściej padały odpowiedzi: „No cóż, jako tako” oraz „Jeszcze cztery dni do weekendu”. Podejrzewała, że takie odpowiedzi pogarszają wszystkim nastrój.

Na zebraniu pracowniczym przedstawiła swoją teorię oraz wprowadziła system nagród, który miał zachęcać do pozytywnych odpowiedzi. Wyznaczyła niektórym osobom rolę „wtajemniczonych witających”, tak aby pracownicy nie wiedzieli, kiedy ich odpowiedzi są oceniane. „Witający” pytali współpracowników, jak się mają, i notowali nazwiska tych, którzy odpowiadali pozytywnie. Następnie identyfikowano tych, których „wtajemniczeni witający” odbierali jako najskuteczniej budujących pozytywną atmosferę, i na koniec dnia nagradzano ich niewielką nagrodą. Jaki był rezultat?

„Niemal z dnia na dzień nastąpiła ogromna zmiana. Nagle ludzie uświadomili sobie wpływ, jaki ich pozdrowienia i odpowiedzi mają na innych. Słyszałam, jak mówili «Wspaniale!» albo «Świetnie mi dzisiaj idzie, a co u ciebie?». Wszyscy zaczęli sobie ufać i naprawdę poczuli się lepiej. Z łatwością dawało się zauważyć różnicę!”.

W następnych rozdziałach poznasz ludzi, którzy koncentrują się na pozytywnym języku i pozytywnym działaniu, którzy ustalają optymistyczne oczekiwania r-ec siebie i innych oraz myślą, mówią i zachowują się w pozytywny sposób. Vz; _ _ ■ ii>nego języka jako narzędzia pomocnego w osiągnięciu sukcesu. Ty

możesz to zrobić.

1. Chętnie to zrobię!

Twoja koleżanka z pracy poszła na lunch, lecz nikogo nie poprosiła o odbieranie jej telefonu. Pracujesz w czasie przerwy, aby móc wyjść do domu nieco wcześniej. Telefon koleżanki stojący na biurku tuż obok dzwoni i dzwoni. Zirytowana, postanawiasz wreszcie go odebrać.

Powiedz do siebie:

„Muszę odebrać wiadomość, ale koleżanka nie otrzyma jej przez następną godzinę albo i dłużej”.

Teraz powiedz głośno:

„Chętnie odbiorę wiadomość, a moja koleżanka na pewno otrzyma ja przed 13.30”.

Która odpowiedź zrobi na rozmówcy iersze wrażenie' Która odpowiedź