nauka pływania w weekend044 (2)

92 • Słowniczek

Słowniczek

•    Aerobik Ćwiczenia, dzięki którym dostarczane są do organizmu zwiększone ilości tlenu.

-B-

•    Bojka Sprzęt pływacki, który ułatwia utrzymanie nóg

w położeniu poziomym i umożliwia naukę lub doskonalenie pracy rąk.

-C-

•    „Chwyt wody” Moment, w którym dłoń wiosłującego rozpoczyna pokonywać opór wody.

-D-

•    Delfin Popularna nazwa stylu motylkowego.

•    Deska Prostokątny przyrząd umożliwiający naukę i doskonalenie pracy nóg lub rąk.

•    Dług tlenowy Chwilowy niedobór tlenu wywołany przez nadmierny wysiłek.

•    „Dokładaoka” Ćwiczenie polegające na pracy tylko jedną ręką. Stosowane w wielu wariantach.

-F-

•    Falowanie Rytmiczne, skoordynowane ruchy całego ciała, przypominające ruchy ryby.

•    Faza napłynięcia Krótki okres bezruchu między fazą przygotowawczą a fazą właściwą.

W czasie napłynięcia ciało porusza się własnym rozpędem.

•    Faza przygotowawcza Ruch ręki lub nogi nie posuwający ciała w przód, lecz przenoszący kończynę do pozycji, w której rozpocznie ruch wiosłujący.

•    Faza właściwa Ruch wiosłujący ręką lub nogą posuwający pływaka do przodu.

-K-

•    Kraul Popularna nazwa pływania kraulem na piersiach.

•    Kraul na piersiach Najszybszy sportowy sposób pływania,

w którym pływak leży na piersiach i naprzemianstronnie pracuje nogami oraz rękami.

•    Kraul na wznak Sportowy sposób pływania, w którym pływak leży prawie poziomo na plecach

i wykonuje, podobnie jak w kraulu na piersiach, naprzemianstronne ruchy nogami i rękami.

-N-

•    Nawrót Zmiana kierunku pływania o 180 przy ścianie basenu.

•    Nawrót obrotem Nawrót wykonywany podczas pływania kraulem na piersiach lub na wznak.

-O----

•    Oddychanie naprzemianstronne

Charakterystyczny dla pływania kraulem sposób oddychania, polegający na skręcaniu głowy raz w prawo, raz w lewo w celu nabrania powietrza.

• Okularki Specjalne okulary dla pływaków, chroniące oczy przed dostępem wody i umożliwiające dobre widzenie pod wodą.

• Opór wody Opór, jaki woda stawia zanurzonemu w niej i poruszającemu się ciału.

— P-

•    Płetwy Sprzęt pływacki zwiększający powierzchnię wiosłującą nóg i ułatwiający poruszanie się w wodzie.

•    Poślizg Płynięcie bez ruchu z zachowaniem jak najbardziej opływowej sylwetki, dzięki rozpędowi uzyskanemu przez skok lub odbicie się od ściany.

•    Przybory pływackie Przedmioty na ogół nietonące, ułatwiające poruszanie się w wodzie

i wykorzystywane podczas nauki pływania.

-5-

•    Słupek startowy Słupek

na pływalni sportowej, z którego wykonuje się skok startowy.

•    Skok startowy Sposób rozpoczynania wyścigu pływackiego.

•    Styl dowolny Konkurencja pływacka, w której wolno płynąć wybranym przez siebie sposobem; utożsamiany zwykle z kraulem.

•    Styl grzbietowy Popularna nazwa kraula na wznak.

•    Styl klasyczny Sportowy sposób pływania, w którym pływak leży na piersiach, a rękami i nogami wykonuje symetryczne ruchy przypominające ruchy żaby.

•    Styl motylkowy Sportowy sposób pływania, w którym pływak leży

na piersiach i wykonuje równoczesne ruchy nogami i rękami. Ze względu na charakterystyczne ruchy nóg zwany także delfinem.

•Styl zmienny Konkurencja pływacka, w której co 5“ ¹ "^L ~ następuje zmiana stylu.

ż

• „Żabka” Popularna nazwa stylu klasycznego.

Dziesięć Zasad

Dziesięć podstawowych zasad obowiązujących w pływaniu wyczynowym

1.    W każdym wyścigu dopuszczalny jest tylko jeden falstart. Sprawca następnego automatycznie zostaje zdyskwalifikowany.

2.    W wyścigach stylami klasycznym i motylkowym podczas nawrotów

i finiszu obie dłonie muszą dotknąć ściany równocześnie i na jednym poziomie.

3.    W stylu klasycznym ruchy muszą być symetryczne. Niesymetryczna praca nóg powoduje dyskwalifikację.

4.    Płynąc stylem grzbietowym, wolno obrócić się na piersi tylko podczas nawrotu.

5.    Podczas wyścigu nie wolno chodzić po dnie basenu.

6.    W wyścigu stylem dowolnym cały czas należy płynąć tym samym stylem.

7.    Podczas startu do wyścigu stylem grzbietowym stopy muszą znajdować się pod powierzchnią wody.

8.    W wyścigu stylem klasycznym po starcie i nawrotach wolno wykonać jeden cykl pracy rąk i nóg pod wodą.

9.    W wyścigach sztafetowych kolejny zawodnik może wystartować dopiero wówczas, gdy poprzedni dotknął ściany.

10.    Zawodnicy uczestniczący

w wyścigu stylem zmiennym muszą, w odpowiedniej kolejności, przepłynąć jednakowe odcinki każdym z czterech stylów.