neonatologia3

io*ł tiyudin    lunuwnd

Zakażenia mogą wywoływać drobnoustroje kolonizujące drogi rodne macki, jak paciorkowce grupy B, F. cdi, enferokoki, gronkowce, a u noworodków leczonych na oddziałach intensywnej terapii infekcje wywoływane są często wicloopomymi drobnoustrojami wewnątrzszpitalnymi. do których należą gronkowce mctycyiino-opome, gronkowce koogulazoujcmne, szczepy Scrwtia, Klcbsiclla czy też grzyby.

Najgroźniejsze są postacie zakażenia uogólnionego, dające obraz kliniczny sepsy przebiegającej z zaburzeniami oddychania, bezdechami, zaburzeniami krążenia obwodowego, bradykardią, zaburzeniami termoregulacji, obniżeniem ciśnienia tętniczego krwi, apatią lub draźliwością, drgawkami. W przebiegu ciężkiej sepsy, a także przy zapaleniu opon mózgowo-rdzeniowych może w bardzo szybkim tempie rozwinąć się wstrząs septyczny z zespołem wewnątrznaczyniowego wykrzepiania i niewydolnością wielonarządową.

Mimo stałego doskonalenia leczenia śmiertelność jest duża, zwłaszcza u wcześniaków.

Zapalenie opon mózgowo-rdzeniowych

Zapalenie opon mózgowo-rdzeniowych występuje najczęściej w przebiegu zakażenia uogólnionego drobnoustrojami z grupy paciorkowców B, pałeczek E. coli, Klebsiella, Pseudomonas, w zakażeniach wirusowych i grzybiczych.

W chorobie dominują objawy neurologiczne - drgawki, bezdechy, apatia, śpiączka, podwyższenie ciśnienia śródczaszkowego, obecne też są objawy sepsy.

Rokowanie jest pow ażne, śmiertelność wysoka, a u dzieci, które przeżyją, mogą wystąpić długotrwałe powikłania i następstwa, jak zaburzenia rozwojowe, wodogłowie, utrata słuchu.

Zakażenie wirusem HIV

Do zakażenia noworodka może dojść wewnątrzmacicznie, najczęściej w III trymestrze, okoloporodowo oraz po urodzeniu.

Czynniki ryzyka zakażenia to: zaawansowanie choroby u matki, kontakt płodu z zakażonymi płynami ustrojowymi matki, pierwotne zakażenie w czasie ciąży, karmienie piersią.

Objawy kliniczne występują z opóźnieniem, zwykle po kilku miesiącach życia i ujawniają się jako limfadenopatia, hepatosplenomegalia, zaburzenia traw ienia, nawracające zakażenia bakteryjne i grzybicze.

U noworodka zakażonego zaleca się podawanie zydowudyny od 8.--12. h życia przez 6 tyg.

Pytania sprawdzające

1.    Co jest przyczyną zespołu zaburzeń u noworodka?

2.    Proszę podać definicję oraz objawy zespołu aspiracji smółki

3.    Jakie są rodzaje i przyczyny żółtaczek patologicznych u noworodka?

4    Jakie są najczęstsze zmiany chorobowe ośrodkowego układu nerwowego u noworodków?

5    Proszę podać podział zakażeń występujących u noworodka.

Resuscytacja noworodków

Henryka Sawulicka-Oleszczuk

Cel główny:

Zapoznanie z celem i zasadami resuscytacji noworodków.

Cele szczegółowe:

1.    Zapoznanie z przedporodowymi czynnikami ryzyka i podczas porodu.

2.    Zapoznanie z płodowymi czynnikami ryzyka potrzeby resuscytacji

3 Omówienie postępowania resuscytacyjnego oraz czynności wspomagających resuscytację noworodka.

4.    Zapoznanie z lekami stosowanymi podczas resuscytaqi.

5.    Omówienie zadań położnej w postępowaniu resuscytacyjnym.

Celem resuscytacji jest zapewnienie prawidłowej wentylacji, utlenowania i wyrzutu serca, co umożliwia dostarczenie właściwej ilości tlenu do narządów i tkanek. Skuteczna resuscytacja jest uzależniona od umiejętności przewidywania konieczności tego zabiegu albo natychmiastowego rozpoznania dzieci, które wymagają zabiegów resuscytacyjnych, niezwłocznego ich rozpoczęcia i odpowiednio wyszkolonego personelu dysponującego sprzętem i lekami.

Czynności resuscytacyjne są niezbędne u ok. 5% wszystkich noworodków, a częstość ta zwiększa się wielokrotnie u noworodków przedwcześnie urodzonych lub z porodów powikłanych obecnością smółki w płynie owodniowym.

Przewidywanie potrzeby resuscytacji oraz rozpoznanie stanów zagrożenia u płodu i noworodka może być dokonane na podstawie identyfikacji czynników ryzyka przed porodem, podczas porodu oraz po urodzeniu się dziecka.

Przedporodowe czynniki ryzyka:

•    cukrzyca u matki,

•    stan przedrzucawkowy. rzucawka, przewlekle choroby nerek.

•    niedokrwistość u matki.

•    immunizacja w zakresie grup krwi,

•    przedwczesne oddzielenie łożyska, łożysko przodujące, inne przedporodowe krwotoki,

•    leki podawane matce (narkotyczne, barbiturany, psychotropowe) oraz alkohol.

•    przedłużające się odpływanie płynu owodniowego.

•    toczeń, choroby serca,

•    gorączka u matki albo inne objawy zapalenia jamy owodni,

•    nieprawidłowe przepływy w naczyniach pępowinowych - ocenione techniką Dopplera.