NEUFERT1 fiz bud,ochr bud

OCHRONA CIEPLNA BUDYNKÓW

Wytyczne urzędowe

Od 1.1.1984 obowiązuje rozporządzenie o energooszczędnej ochronie cieplnej budynków (Rozporządzenie o ochronie cieplnej - Ochrona cieplna V) z 24.2.1982, oparte na normie DIN 4108. Ochrona cieplna budynków. Norma ta ustala wielkości i jednostki, formułuje wymagania i wskazówki dotyczące izolacyjności cieplnej oraz pojemności cieplnej przegród budowlanych, jak również ustala uzależnione od klimatu zasady ochrony przed wilgocią.

Ochrona cieplna budynków ma znaczenie dla:

-    zdrowia mieszkańców przez wytworzenie komfortu cieplnego w pomieszczeniach,

-    ochrony konstrukcji budynków przed wpływem wilgotności powietrza oraz szkodami wynikającymi z tych wpływów,

-    zmniejszenia zużycia energii na ogrzewanie lub chłodzenie,

-    zmniejszenia kosztów budowy i eksploatacji.

Ochrona cieplna pomieszczenia zależy od:

-    oporu przenikania ciepła lub współczynników przenikania ciepła zewnętrznych przegród budowlanych (ściany, stropy, okna, drzwi) oraz ich procentowego udziału w całkowitej powierzchni zewnętrznej przenoszącej ciepło,

-    usytuowania poszczególnych warstw w przegrodach wielowarstwowych oraz pojemności cieplnej przegród (tworzenie się wody kondensacyjnej, ochrona cieplna podczas lata, określenie wielkości stacjonarnych źródeł ciepła),

-    utraty ciepła przez budynek, wielkości i zorientowania okien z uwzględnieniem zaleceń o ochronie cieplnej,

-    przepuszczalności powietrza przez elementy budowlane (spoiny, przylgi, nieszczelności) wszystkich elementów zewnętrznych,

-    wentylacji.

Metoda 2. Wymagane współczynniki przenikania ciepła dla poszczególnych zewnętrznych elementów budynku. Wymagania dotyczące ograniczenia strat ciepła uważa się za spełnione, jeśli dla przenoszących ciepło zewnętrznych elementów zamykających ogrzewane pomieszczenia nie są przekroczone maksymalne współczynniki przenikania ciepła podane w tablicy 2.

Tablica 2

Współczynniki przenikania ciepła dla zewnętrznych elementów budynku

Spełnienie normowych warunków ograniczenia strat ciepła budynku dokonuje się

wg metody 1 lub metody 2.

Metoda 1.Wymagane współczynniki przenikania ciepła k w zależności od AA/ tj.

stosunku przenoszących ciepło powierzchni zewnętrznych (m²) do zamkniętej tymi powierzchniami kubatury (m³). Nie należy przekraczać maksymalnych średnich współczynników przenikania ciepła k_{m maks} zależnych od stosunku A/V, podanych w tablicy 1.

Tablica 1

Maksymalne średnie współczynniki przenikania ciepła k_{m max}

A/V^1 w nr^1	^km maks. ^w W/(m^2 K)
= 0,22	1,20
0,30	1,00
0,40	0,86
0,50	0,78
0,60	0,73
0,70	0,69
0,80	0,66
0,90	0,63
1,00	0,62
£ 1,10	0,60

L.p.	Element budowlany		Maks. wspótcz. przenikania ciepła W/ (m^2 K)
1	2	3	4
1.1	Ściany zewnętrzne łącznie z oknami oraz drzwiami balkonowymi	Budynki o rzucie poziomym^1* nie wypełniającym kwadratu o boku 15 m (rys. 1 i rys. 2)	IVwf£1.20
1.2		Budynki o rzucie poziomym^1* wykraczającym poza kwadrat o boku 15 m (rys. 3).	^km W+ F = 1.50
2	Stropy pod niezabudowanymi strychami i stropy (łącznie ze skosami dachowymi), które oddzielają pomieszczenie górą i dołem od powietrza atmosferycznego		Ko£0,30^2*
3	Stropy nad piwnicą, stropy i ściany sąsiadujące z pomieszczeniami nieogrzewanymi, również stropy i ściany stykające się z ziemią		K0ŚO,55

¹* W odniesieniu do poz. 1.1 lub 1.2 należy rozpatrywać pełny rzut poziomy piętra, który daje najmniejszą wartość k_w+F; przy zróżnicowanych powierzchniach rzutów poziomych poszczególnych pięter przeprowadzić obliczenia oddzielnie dla każdego piętra.

²> dla okien dachowych obowiązuje zasada wg metody 1 p.3.3.

15,00

Rys. 1

8

15,00

8

LT>

I

_ J

Rys. 2

2.1. Obliczenie średniego współczynnika przenikania ciepła dla ścian zewnętrznych k_{m W+F} przeprowadza się wg wzoru:

k_w • A_w + k_F • A_f

k_m w + f ⁼ -;-;-

A_w +A_f

Powierzchnie A_w i A_F oraz współczynniki przenikania ciepła k_w i k_F wyznaczyć wg metody 1 p.1.1 i 1.3.

Tablica 3

Ograniczenie przenikania ciepła dla elementów stosowanych w nowych budynkach oraz przy renowacji lub wymianie elementów w budynkach istniejących.

L.p.	Element budowlany	Maks. współczynnik przenikania ciepła W/ (m^2 K)^1>	Wymagana najmniejsza grubość materiałów izolacyjnych bez przeprowadzania obliczeń
	1	2	3
1	Ściany zewnętrzne	0,60	50 mm
2	Okna	Szklenie podwójne lub szyba zespolona
3	Strop pod niezabudowanym strychem i stropy (łącznie ze skosami dachowymi), które oddzielają pomieszczenia górą i dołem od powietrza atmosferycznego	0,45	80 mm
4	Stropy piwniczne i stropy sąsiadujące z ziemią, stropy i ściany graniczące z pomieszczeniami nieogrzewanymi	0,70	40 mm

1) Wartości pośrednie należy wyznaczać z równania: 1

km.mw = 0.45 + 0,165 --w W/(m²K)

1.1. Obliczenie przenoszących ciepło zewnętrznych powierzchni A budynku wykonuje się wg wzoru:

A = A_w + A_F + A_d + A_g + A_dl

We wzorze:

A_w - powierzchnia ścian zewnętrznych, w zabudowanym strychu również powierzchnia ścian sąsiadujących z nieocieploną przestrzenią dachową; obowiązujące są zewnętrzne wymiary budynku mierzone od poziomu terenu lub - jeśli najniższy strop leży powyżej terenu - od górnej powierzchni tego stropu do dolnej powierzchni najwyższego stropu lub do górnej powierzchni warstwy ocieplającej,

A_F - powierzchnia okna (okna, drzwi balkonowe, okna dachowe); obowiązują wymiary w świetle otworu,

A_d - ocieplone powierzchnie dachu lub stropodachu,

A_g - powierzchnia podstawowa budynku, jeśli nie graniczy ona z powietrzem zewnętrznym; przyjmuje się powierzchnię obrysu zewnętrznego stykającą się z ziemią lub powierzchnię stropu nad nieogrzewaną piwnicą; jeśli piwnica jest ogrzewana, do powierzchni AG oprócz powierzchni piwnicy zalicza się również powierzchnię ścian obsypanych ziemią,

A_dl - powierzchnia stropów oddzielających budynek dołem od powietrza zewnętrznego.

¹> Współczynniki przenikania ciepła należy wyznaczyć z uwględnieniem wszystkich istniejących warstw przegrody

²⁾ Podane grubości opierają się na współczynniku przewodzenia ciepła X = 0,04 W/(mK). Przy wbudowaniu materiałów izolacyjnych lub materiałów budowlanych o innej przewodności cieplnej należy grubości tych materiałów odpowiednio zmienić. Dla dostępnych na rynku materiałów (wełna mineralna, pianki tworzywowe) można przyjąć współczynnik przewodzenia ciepła równy 0,04 W/(m K).

111