128 7. Zasady obliczeń wytrzymałościowych śrub
„ i Rm Zrc» t Zrc* in ® (Tm
d —
__łtm_
(Ta “i- (Tm
i po przekształceniu ostatecznie
d =
Oa +
Rm
(Tm
(7.10)
Wartości liczbowe powinny zawierać się w przedziale: 5 = 1,4-1-2.
Niezależnie od przedstawionych powyżej dwóch wariantów oceny wytrzymałości zmęczeniowej na podstawie naprężeń maksymalnych (granicznych Zr i roboczych araax) według (7.6) i (7.10) powinno się również dokonać oceny wytrzymałości amplitudalnej wyrażonej współczynnikiem bezpieczeństwa <3tt. Współczynnik óa jest stosunkiem granicznej amplitudy OaL przy określonym naprężeniu średnim om do roboczej amplitudy naprężeń oa przy takim samym (jak w cyklu granicznym) naprężeniu średnim
da
(TqŁ
Oa
(7.11)
Wartość tego współczynnika powinna zawierać się w przedziale: da — = 2,5-1-4.
Ocena wytrzymałości za pomocą współczynnika da jest bardziej miarodajna niż ocena według współczynników d czy Xe. Z drugiej jednak strony, z dokonaniem takiej oceny wiążą się większe trudności ze względu na brak dostatecznej liczby danych o własnościach mechanicznych śrub wykonanych z różnych materiałów przy różnych poziomach naprężeń średnich. Wartości granicznej amplitudy naprężeń oaL zależą bowiem od szeregu dodatkowych czynników spośród których istotniejszą rolę odgrywają: technologia wykonania gwintu, obróbka cieplna i cieplno-chemiczna, wymiary nominalne gwintu, promień zaokrąglenia dna bruzdy, stan powierzchni i dokładność wykonania, pokrycia powierzchni śruby, materiał i wysokość nakrętki. W tablicy 7.2 przedstawiono przykładowo wartości OaL w zależności od wymiarów nominalnych gwintu, materiału śruby i technologii wykonania. Dane te zaczerpnięto z pracy [2].
W praktycznym inżynierskim działaniu współczynnik da wyznacza się z uproszczonych wykresów zmęczeniowych. W tym przypadku przyjmuje się, że przechodzenie od cyklu roboczego do cyklu granicznego zachodzi przy stałym naprężeniu średnim om; graniczną amplitudę naprężeń aaL na wykresie zmęczeniowym (rys. 7.9) określa więc odcinek GH (a nie tak jak przy ocenie naprężeń maksymalnych odcinek KL). Odjęcie od granicy wytrzymałości zmęczeniowej Zr (punkt H na wykresie) naprężeń średnich om daje graniczną amplitudę naprężeń
Tablica 7.2. Graniczna amplituda naprężeń <raL przy ustalonych naprężeniach średnich am
Gwint śruby |
Materiał śruby |
Technologia wykonania gwintu |
Naprężenie średnie <xm MPa |
Graniczna amplituda naprężeń araL MPa |
M6 x 1 |
45 |
Nacinanie |
150 |
<70 |
Szlifowanie |
=5 80 | |||
Walcowanie |
1354-155 | |||
40HMA |
Nacinanie |
250 |
*5 80 | |
Szlifowanie |
<120 | |||
Walcowanie |
1954-220 | |||
M12x 1,5 |
45 |
Szlifowanie |
150 |
604-70 |
Szlifowanie i krążkowanie bruzd |
<100 | |||
Walcowanie |
954-110 | |||
Walcowanie i krążkowanie bruzd |
<110 | |||
40HMA |
Szlifowanie |
250 |
704-90 | |
Szlifowanie i krążkowanie bruzd |
<145 | |||
Walcowanie |
1254-170 | |||
Walcowanie i krążkowanie bruzd |
<160 |
(7.12)
Zatem współczynnik bezpieczeństwa jest równy
(7.13)
Należy podkreślić, że w obliczeniach połączeń śrubowych niektórych układów technicznych, których awaria może objawiać się szczególnymi konsekwencjami zagrażającymi zdrowiu i życiu ludzi, stosuje się odpowiednio większe współczynniki bezpieczeństwa. Zasady obliczeń takich układów oparte są na normach państwowych, przepisach dozoru technicznego lub innych aktach normatywnych (np. urządzeń dotyczących techniki jądrowej, sprzętu wojskowego). W tych przypadkach należy, pod groźbą odpowiedzialności prawnej, ściśle przestrzegać postanowień zawartych we wspomnianych dokumentach.
Wkręcaniu lub wykręcaniu śruby obciążonej siłą osiową towarzyszy jednoczesne skręcanie. Takiemu obciążeniu poddane są niemal wszystkie śruby.
» — Połączenia gwintowe