128 7. Zasady obliczeń wytrzymałościowych śrub
O a ~i~ Gm
i po przekształceniu ostatecznie
(7.10)
Wartości liczbowe powinny zawierać się w przedziale: d = 1,4-1-2.
Niezależnie od przedstawionych powyżej dwóch wariantów oceny wytrzymałości zmęczeniowej na podstawie naprężeń maksymalnych (granicznych Zr i roboczych amax) według (7.6) i (7.10) powinno się również dokonać oceny wytrzymałości amplitudalnej wyrażonej współczynnikiem bezpieczeństwa da. Współczynnik da jest stosunkiem granicznej amplitudy OaL przy określonym naprężeniu średnim om do roboczej amplitudy naprężeń oa przy takim samym (jak w cyklu granicznym) naprężeniu średnim
Wartość tego współczynnika powinna zawierać się w przedziale: da — = 2,54-4.
Ocena wytrzymałości za pomocą współczynnika 5a jest bardziej miarodajna niż ocena według współczynników d czy X„. Z drugiej jednak strony, z dokonaniem takiej oceny wiążą się większe trudności ze względu na brak dostatecznej liczby danych o własnościach mechanicznych śrub wykonanych z różnych materiałów przy różnych poziomach naprężeń średnich. Wartości granicznej amplitudy naprężeń oaL zależą bowiem od szeregu dodatkowych czynników spośród których istotniejszą rolę odgrywają: technologia wykonania gwintu, obróbka cieplna i cieplno-chemiczna, wymiary nominalne gwintu, promień zaokrąglenia dna bruzdy, stan powierzchni i dokładność wykonania, pokrycia powierzchni śruby, materiał i wysokość nakrętki. W tablicy 7.2 przedstawiono przykładowo wartości OaL w zależności od wymiarów nominalnych gwintu, materiału śruby i technologii wykonania. Dane te zaczerpnięto z pracy [2].
W praktycznym inżynierskim działaniu współczynnik <5a wyznacza się z uproszczonych wykresów zmęczeniowych. W tym przypadku przyjmuje się, że przechodzenie od cyklu roboczego do cyklu granicznego zachodzi przy stałym naprężeniu średnim om; graniczną amplitudę naprężeń oaL na wykresie zmęczeniowym (rys. 7.9) określa więc odcinek GH (a nie tak jak przy ocenie naprężeń maksymalnych odcinek KL). Odjęcie od granicy wytrzymałości zmęczeniowej Zr (punkt H na wykresie) naprężeń średnich am daje graniczną amplitudę naprężeń
Tablica 7.2. Graniczna amplituda naprężeń <r0x. przy ustalonych naprężeniach średnich am
Gwint śruby |
Materiał śruby |
Technologia wykonania gwintu |
Naprężenie średnie am MPa |
Graniczna amplituda naprężeń <r„L MPa |
M6 x 1 |
45 |
Nacinanie |
150 |
570 |
Szlifowanie |
80 | |||
Walcowanie |
1354-155 | |||
40HMA |
Nacinanie |
250 |
=5 80 | |
Szlifowanie |
5120 | |||
Walcowanie |
1954-220 | |||
M12x 1,5 |
45 |
Szlifowanie |
150 |
604-70 |
Szlifowanie i krążkowanie bruzd |
5100 | |||
Walcowanie |
954-110 | |||
Walcowanie i krążkowanie bruzd |
5110 | |||
40HMA |
Szlifowanie |
250 |
704-90 | |
Szlifowanie i krążkowanie bruzd |
5145 | |||
Walcowanie |
1254-170 | |||
Walcowanie i krążkowanie bruzd |
5160 |
Zatem współczynnik bezpieczeństwa jest równy
Rm I (7.13)
<Ta
Należy podkreślić, że w obliczeniach połączeń śrubowych niektórych układów technicznych, których awaria może objawiać się szczególnymi konsekwencjami zagrażającymi zdrowiu i życiu ludzi, stosuje się odpowiednio większe współczynniki bezpieczeństwa. Zasady obliczeń takich układów oparte są na normach państwowych, przepisach dozoru technicznego lub innych aktach normatywnych (np. urządzeń dotyczących techniki jądrowej, sprzętu wojskowego). W tych przypadkach należy, pod groźbą odpowiedzialności prawnej, ściśle przestrzegać postanowień zawartych we wspomnianych dokumentach.
Wkręcaniu lub wykręcaniu śruby obciążonej silą osiową towarzyszy jednoczesne skręcanie. Takiemu obciążeniu poddane są niemal wszystkie śruby.
9 — Połączenia gwintowe