skutkiem genetycznie uwarunkowanych zaburzeń syntezy hemoglobiny (np. krwinki o kształcie półksiężycowatym w niedokrwistości sierpowatokrwinkowej). We krwi obwodowej człowieka obecne są również niedojrzałe formy erytrocytów, tzw. retikulocyty (do 2% dojrzałych erytrocytów). Są nieco większe i po wybarwieniu widoczne są w ich wnętrzu zasadochłonne ziarenka i siateczka. Ilość retikulocytów wzrasta, gdy dochodzi do wzmożonej erytropoezy w szpiku (pobudzenie odnowy erytrocytów) np. po krwotoku.
Są to komórki o charakterystycznych jądrach podzielonych na kilka segmentów (od 2 do 4 połączonych ze sobą płatów) i średnicy około 12 mikrometrów. Formy młode tych komórek mają jądro niepodzielone, w postaci zgiętej pałeczki. Ilość takich pałeczkowatych form wzrasta przy nasilonej granulopoezie w szpiku np. w stanach zapalnych (odmłodzenie obrazu krwi - przesunięcie w lewo). Dojrzałe neutrofile mają jasną cytoplazmę i drobne ziarnistości.
Bazofil to komórka, którą najtrudniej jest odnaleźć w preparacie (1 bazofil przypada na około 200 leukocytów) choć ma bardzo charakterystyczne ciemnofioletowe ziarnistości w cytoplazmie. Ziarnistości te niemal całkowicie przesłaniająjądro komórkowe.
Eozynofile są nieco większe od neutrofilów (średnica około 14 mikrometrów). Różnią się od pozostałych granulocytów obecnością w cytoplazmie różowo - czerwonych ziaren i tzw. jądra „okularowego”, zbudowanego z dwóch płatów połączonych cienkim pasemkiem.
To komórki o kulistym i silnie wybarwionym na kolor niebiesko -fioletowy' jądrze, które niemal całkowicie wypełnia ich wnętrze. Wokół jądra jest tylko wąski pas jasnej cytoplazmy, często trudny do zaobserwowania w obrazie mikroskopu świetlnego. W takim obrazie nie można odróżnić poszczególnych subpopulacji limfocytów.
95