I
I
I
I
I
I
I
44
- 45
ru dokonuje się zgodnie z hierarchię pierwszeństwa grup charakterystycznych. 'V przypadku niektórych grup uznanych za główne 1 podanych w formie przyrostkowej właściwa nazwa poprzedzona musi byó odrębnym wyrazem określającym klasę zwlęzku, np. kation, kwas ltp. (patrz tabela 3).
Ważniejsze grupy charakterystyczne 1 stosowane dla nich nazwy w fotela przedrostkowej 1 przyrostkowej oraz hierarchię tych grup przedstawiono w tabeli 3.
Uwzględnlajęc powyższe uwegi przy tworzeniu nazwy zwlęzku według no-aenklatury podstawnikowej należy postępować*^ w naetępujęcy sposób:
s) określić wszystkie grupy charakterystyczne 1 wybrać z nich grupę głównę.
b) określić układ macierzysty zwlęzany z grupę głównę i nazwać go,
c) nazwać grupę głównę w formie przyrostkowej lub Jeśli formy takiej brek, przystępie do dalszych etapów tworzenia nazwy,
d) nazwać w formie przedrostkowej wszystkie grupy charakterystyczna (poza grupę głównę wyolenlonę w formie przyrostka) dodajęc ewentualnie aflk-sy uwielokrotniajęce,
e) ułożyć w kolejności alfabetycznej nazwy przedrostkowe grup charakterystycznych oraz podstawników (alkilowych, arylowych) układu macierzystego wraz z afikaaml uwlelokrot niejęcyml,
f) określić numerację atomów w układzie macierzystym, przedrostki i ewentualnie przyrostki rdzenia poprzedzić lokentami dobranymi tak. by położenia grupy głównej określone było możliwie małę liczbę.
g) z otrzymanych fragmentów złożyć nazwę zwlęzku.
Przykłady:
HO-CH.-CH-CH»CCl-CO-CH,
CH3
- grupy charakterystyczna:
-OH, Cl. *0
grupa główna »0
- układ macierzysty (metylo)heksen
- nazwa grupy głównej w formie przyrostka -on
- nazwy grup charakterystycznych (poza głównę): hydrokey-, chloro-
Powyższe reguły tworzenia nazwy maję charakter uproszczony. Mogę występie zwłaszcza trudności z określeniem i nazwaniem układu macierzystego "a wszystkich takich przypadkach należy elęgnęć do opracowania "Nomenklatura zwlęzków organicznych".