Obraz7

Elementy planowania przestrzennego i rozwoju wsi współczesnej

Planowanie przestrzenne w odniesieniu do wsi polskiej dotyczy głównie rozwoju, przebudowy, modernizacji lub rozbudowy. Współczesne koncepcje budowy i przebudowy nowych osiedli wiejskich idą w kierunku wydzielania na obszarze wsi następujących ośrodków:

-    usługowego, obejmującego teren na obiekty użyteczności publicznej o charakterze handlowym, usługowym, administracyjnym, szkolnictwa i kultu religijnego,

-    usług techniczno-gospodarczych, dla lokalizacji urządzeń do obsługi rolnictwa, przemysłu, rzemiosła, obiektów uciążliwych dla środowiska (oczyszczalnie, wysypiska),

-    obiektów przeznaczonych dla celów kultury fizycznej, rekreacji i sportu oraz wypoczynku (boiska, baseny, plaże, trasy turystyczne),

-    sieci chodników i dróg komunikacyjnych łączących poszczególne ośrodki między sobą i łączące zagrody z rozłogami pól uprawnych, a całą osadę z administracją i otaczającą wieś strukturą gminy.

Warunki lokalizacji i wymogi fizjograficzne dla terenów rozbudowy wsi. Teren przeznaczony pod lokalizację lub rozbudowę wsi powinien spełniać następujące warunki:

-    wyróżniać się dużymi walorami krajobrazowymi,

-    mieć dobre połączenia komunikacyjne z innymi osiedlami oraz z sąsiadującymi obszarami upraw rolniczych,

-    wykazywać stosunkowo niski poziom zalegania wód gruntowych (min. 1,5 m poniżej terenu dla budynków nie podpiwniczonych i 2,5 m dla budynków podpiwniczonych),

-    charakteryzować się niewielkimi spadkami i nachyleniami terenu (nie więcej niż 5%),

-    wykazywać małą przydatność dla celów rolniczych (co najmniej IV klasa bonitacyjna),

-    nie może być zalewany wodami powodziowymi częściej niż raz na 50 lat (prawdopodobieństwo zalania - 2% charakteryzuje tereny nie będące dnem kotlin),

-    mieć dobre warunki zaopatrzenia w wodę do celów konsumpcyjnych, hodowlanych i gospodarczych.

71