Obraz5

Elementem kompozycji przestrzennej parku jest nie tylko bogactwo form roślinnych (walory plastyczne poszczególnych gatunków), ale również układy wnętrz parkowych w postaci skupin, roślinności drzewiastej, pojedynczych drzew, osi widokowych na tle płaszczyzn trawników oraz place, drogi i elementy architektury parkowej. Roślinność niska, trawniki i wody rozjaśniają wnętrze parków, a stare rozłożyste drzewostany, zwłaszcza liściaste, są źródłem cienia. Dobór roślinności i kompozycja stwarzają w parku określony nastrój. Może on być albo poważny, smutny lub nawet ponury (stare, cieniste drzewostany), albo jasny i pogodny, czemu sprzyjają barwne kwietniki i rozległe płaszczyzny trawników oraz wody.