obraz9 (11)

demistyfikatorskimi a nienasyconym pragnieniem bycia, które jest konstytutywne dla człowieka, ustanawia się wolność poetycka, wolność „remityzująca”. Bardziej niż kiedykolwiek odczuwamy, iż nauka bez sumienia, to znaczy bez mitycznej afirmacji Nadziei, zaznaczałaby ostateczny zmierzch naszych cywilizacji

PRZYPISY

Wstęp

* Chodzi o dzieło E. Cassirera, Philosophie der symbolischen Formen t. 1-3 (1923, 1925, 1929).

** W Polsce opublikowano następujące pisma C. G. Junga: Archetypy i symbole. Pisma wybrane. Wybór, przekład i wstęp J. Prokopiuka, Warszawa 1976, wyd. 2, Warszawa 1981; Psychologia i religia. Wybór pism. Przekład J. Prokopiuka, Warszawa 1970; Nowoczesny mit. O rzeczach widywanych w niebie. Przekład i przedmowa J. Prokopiuka, Kraków 1982.

¹ Zob. G. Dumas, Traite de psychologie, 1923 - 1930, t. IV, s. 266-268. Zob. też świetny artykuł F. Edeline, Le symbole et Pimage selon la theorie des codes, „Cahiers Internationaux de Symbolisme”, nr 2, 1963.

³ W języku francuskim nazwa miasta Lyon iwyraz „lion” (lew) wymawiają się identycznie (przyp. tłum.).

³    Zob. P. Ricoeur, Finitude et culpabilite, 1960, s. 23. „Gdy już dokona się tłumaczenia, można porzucić alegorię odtąd już bezużyteczną”.

⁴    E. Cassirer, Philosophie der symbolischen Formen, 1929, t. 3, s. 285.

⁶ Zob. O. Lcmarie, Jnitiation au Nouveau Testament, s. 164; „Odróżniamy przypowieści po tym, że nic są one symbolami transpo-nującymi naukę religijną w jakiś inny porządek. „Przykłady” są brane z samego porządku moralnego, którego są założonymi przypadkami”. Zob. Ewangelia św. Łukasza X 30, 37; XVI, 19, 31 etc.

141