Obraz0 (8)

102

ca. a u miarę przechodzenia do mocy częściowych stateczność pracy tych silników jeszcze bardzie) wzrasta, podczas gdy stateczność pracy silników o zapłonie samoczynnym prawic nie ulega zmianie.

Do oceny zdolności przystosowania się silnika do zmiany obciążenia służą wskaźniki elastyczności momentu obrotowego, elastyczności prędkości obrotowej i elastyczności całkowitej.

Wskaźnik elastyczności momentu obrotowego opisuje wzór:

e

m

M„

M

PcmAX

o N

(4 8)

gdzie: M_lim;LX - maksymalny moment obrotowy silnika,

M„ m - moment przy mocy maksymalnej.

Wskaźnik elastyczności momentu obrotowego wynosi dla silników o zapłonie:

-    iskrowym e_m = 1,1-fi,3,

-    samoczynnym e_m = 1,05+1,15

Wskaźnik elastyczności prędkości obrotowej przedstawia się wzorem:

e

N

_ n_N

(4.9)

Wartość wskaźnika e_N zawiera się w przedziale 1,4+2,2. Silnik o większej wartości wskaźnika ma większy możliwy do wykorzystania zakres prędkości.

Iloczyn obu wskaźników jest nazywany wskaźnikiem elastyczności całkowitej E silnika:

E=c_N • e_M ■    (4.10)

Najczęściej E = 1,05+2,8. Mniejsze wartości na ogół odnoszą się do wysilonych silników' z zapłonem iskrowym, większe - do silników z zapłonem samoczynnym oraz z zapłonem iskrowym o średnim i niewielkim stopniu wysilenia.

Przebieg krzywej jednostkowego zużycia paliwa jest odwrotny do przebiegu

krzywej sprawności ogólnej rj„, co wynika ze wzoru:

1000 Ge	g ^1	^1 in^fi	"mg^n
Ne	. k W h	Wij/'"	. ]

Zc względu na wpływ tych samych czynników (oprócz r|_n]) minimum g_c odpowiada maksimum momentu obrotowego z przesunięciem w stronę większych prędkości obrotowych z uwagi na brak wpływu rj_v. Optimum jednostkowego zużycia paliwa wypada przeciętnie przy n = (0,65+0,75) n_m._w. Jego położenie można