Obraz0 (116)

sprawiedliwie i żeby zachowali wiarę wc Wszechmogącego Boga. Wciąż, mówił do synów, gdy „ci dwaj aniołowie zabrali go na swoich skrzydłach i zanieśli do pierwszego nieba”. Było to miejsce pełne chmur, on zaś ujrzał tam „wielkie morze, większe niż morze ziemskie”. Tu odkryto przed Ile-nochem tajniki meteorologii, po czym „przeniesiono go” do drugiego nieba, gdzie zobaczył torturowanych więźniów, których grzechem było „nieprzestrzeganie przykazań Pana”. W trzecim niebie, dokąd zabrali go dwaj aniołowie, zobaczył raj z drzewem życia. Miejscem najdłuższego postoju było czwarte niebo, gdzie Henoch poznał tajemnice Słońca i Księżyca, gwiazd, gwiazdozbiorów i kalendarza. Piąte niebo było „końcem nieba i ziemi”, miejscem wygnania „aniołów, którzy związali się z kobietami”. Było to „pełne chaosu, straszne miejsce”, z którego można było dostrzec „siedem gwiazd nieba związanych razem". Właśnie tani dobiegła końca pierwsza część jego niebiańskiej podróży.

W drugim etapie podróży Hcnoch spotykał różne grupy aniołów w porządku wstępującym: cherubinów, serafinów, wielkich archaniołów - ogółem siedem chórów anielskich. Przeszedłszy przez szóste i siódme niebo, dotarł do ósmego nieba; widać tam już było gwiazdy, które tworzą konstelacje. A kiedy Henoch wzniósł się jeszcze wyżej, ujrzał z dziewiątego nieba „domy niebieskie dwunastu znaków zodiaku”. Ostatecznie dotarł do dziesiątego nieba, gdzie „doprowadzono go przed oblicze Pańskie”. Widok ten lak bardzo przejął Henocha grozą, że nie chciał go później opisywać.

Przerażony I lenoch „upadł na twarz i pokłonił się Panu”. A wtedy usłyszał słowa Pana: „Powstań, Henochu, nie lękaj się, stań przed obliczem moim i zyskaj wieczność”. 1 Pan rozkazał archaniołowi Michałowi zmienić ziemskie szaty Hcnocha, ubrać go w szaty niebiańskie i namaścić. Następnie nakazał archaniołowi Pra\vuclow'i „przynieść księgi ze świętej składnicy, trzcinę do szybkiego pisania i dać te rzeczy Henochowi, aby zapisał wszystko, co archanioł mu przeczyła, wszystkie przykazania i nauki”. Przez trzydzieści dni i trzydzieści nocy Prawucl dyktował, a Henoch zapisywał wszystkie tajemnice „dzieł nieba, ziemi i morza, i wszystkich żywiołów. ich przejść i dróg, huku grzmotów; obrotów Słońca i Księżyca, szlaków gwiazd, zmian ich pozycji, następstwa pór roku, dni i godzin” oraz „wszelkich rzeczy ludzkich, języka każdej ludzkiej pieśni [...] i wszystkich rzeczy godnych poznania". Zapisy te wypełniły 360 ksiąg.

Następnie sam Pan, pozwoliwszy Henochowi zasiąść po swej lewej stronie obok archanioła Gabriela, powiedział mu, w jaki sposób niebo i Ziemia, i wszystkie rzeczy na niej, zostały stworzone. Potem Pan wyjawił I lenochowi, że będzie on odesłany na Ziemię, aby opowiedział wszystko, 62 czego się nauczył, swoim synom i dał im zapisane księgi, które mają być przekazywane z pokolenia na pokolenie. Ale jego pobyt na Ziemi potrwa zaledwie trzydzieści dni, „a po trzydziestu dniach wyślę po ciebie mojego anioła, on zaś zabierze ciebie z ziemi i od twoich synów do mnie”.

1 stało się tak na koniec tego niebiańskiego pobytu, że dwaj aniołowie sprowadzili Hcnocha z powrotem do jego domu, umieszczając go nocą w jego łożu. I Ienoch wezwał synów i wszystkich domowników i zrelacjonował im swoje doświadczenia. Opisał też zawartość ksiąg: rozmiary i charakterystyki gwwd, długość orbity Słońca, zmiany pór roku, zależne od przesileń i równonocy, oraz. inne tajniki kalendarza. Następnie pouczy ł synów, aby postępow ali cierpliwie i łagodnie, żeby rozdawali jałmużnę biednym, żeby byli prawi i wierni i żeby przestrzegali przykazań Pana.

Henoch przemaw iał i pouczał aż do ostatniej chwili, wieść bowiem o jego niebiańskiej wizycie i naukach rozeszła się po mieście, gromadząc dwutysięczny tłum ludzi chcących go posłuchać. A więc Pan zesłał ciemności na ziemię, mrok ogarnął tłumy i wszystkich stojących w pobliżu He-nocha. W ciemnościach aniołowie szybko unieśli Henocha i zabrali go do „najwyższego nieba”.

„Wszyscy ludzie zaś widzieli, ale nic mogli zrozumieć, jak Henoch został zabrany.

1 wrócili do swoich domów, którzy widzieli tę rzecz, i wysławiali Boga.

A Metuszelach i jego bracia, wszyscy synow ie Henocha, w pośpiechu wznieśli ołtarz na tym miejscu, skąd Henoch został w zięty do nieba”.

Drugie i ostateczne wejście I łenocha do nieba, jak zapisał w zakończeniu Księgi Henocha redagujący ją skryba, nastąpiło dokładnie w dniu i w godzinie jego 365. urodzin.

Czy ta relacja o podróżach niebiańskich Henocha była odpowiednikiem lub pow-stała z inspiracji sumeryjskiej opowieści o Adapic?

Pewne szczegóły zawarte w obu tekstach wskazują na taką ewentualność. Dwaj aniołowie, odpowiadający bogom Dumuziemu i Gizydzie w

63