obraz8 (7)

obraz8 (7)



gdzie niósł ze sobą wyższy poziom życia i występował w roli kulturtrtigera. Tak było w Hurmie, Syjamie i na Cejlonie K Wszelako różnice cywilizacyjne miedzy subkontynen-tem indyjskim a Półwyspem Indochińskim i Sri Lanką nie były w okresie wzmożonej misji buddyjskiej, tzn. na przełomie naszych er, tak znaczne. Tymczasem prawdziwa przepaść cywilizacyjna dzieliła monarchię frankońską i cesarstwo bizantyńskie od bytujących jeszcze w ustroju plemiennym wśród lasów i stepów Europy barbarzyńskich ludów, posługujących się między sobą zbliżoną mową i stąd zwących się Słowianami.

Identyczny interes skłaniał wszystkich książąt słowiańskich do przyjmowania chrztu. Stąd i przebieg owej cywilizacyjnie korzystnej chrystianizacji nosił pewne wspólne znamiona i odznaczał się pewnymi łatwymi do uchwycenia ogólnymi prawidłowościami. Sformułowanie i uwypuklenie ich na samym wstępie eseju o zanikaniu wiary słowiańskiej wydaje się więc konieczne.

Pierwszą cechą, jak to zwięźle i poglądowo zestawił Władysław Kowalenko w Sloumi-ku starożytności słowiańskich, było to, że „i-nicjatywa chrztu u Słowian południowych i wschodnich z reguły należała do panujących. Tak było w Słowacji (...) w r. 830, w Słowenii w połowie VIII w., w Chorwacji (...) ckoło 800 r., w Czechach (...) w 845 r., w 1

Serbii na początku IX w. (...), w Bułgarii w G65 r . na Rusi Kijowskiej w 9AH r., w Polsce (...) w 926 r. To sam3 iiawisko obserwujemy u Słowian zachodnich (...), u Obodrzyców (...) w XI w. i na Pomorzu (...) z początkiem XII wieku” 1.

Mamy tu więc do czynienia z doprawdy ogólnosłowiańskim nastawieniem. Niesłuszne byłoby tedy określanie procesu chrystianizacji Słowian jako — „wytępienie wia y słowiańskiej przez chrześcijaństwo”, ,.p) /.ymu-sowe nawracanie na wiarę Chrystusa p emion słowiańskich”, „obalanie bożków słowiańskich przez duchowieństwo chrześcijańskie” czy też „niesienie mieczem obcej wiary” itp. Prawdą historyczną okazuje się rodzaj chrześcijańskiego interwencjonizmu misyjnego na wyraźne żądanie nowo ochrzczonego księcia słowiańskiego. Ten swoisty interwencjonizm misyjny polegał na tym, że na zlecenie księcia-konwertyty wkraczało do kraju duchowieństwo nowej wiary — niemieckie przeważnie albo bizantyńskie — aby dokonać dzieła ostatecznej chrystianizacji i „odgórnego” ideologicznego umocnienia feudalnej władzy księcia.

Drugim wspólnym rysem upadku religii słowiańskich, również nie pozbawionym oryginalności, okazuje się etapowy przebieg it isji infiltracyjnej, jak by można nazwać s kcesywny sposób docierania nowej wia-

• W. Kowalenko, Chrześcijaństwa przyjęcie, w: S iwnik starożytności słowiańskich, t. 1,    1961,

st b voce.

li.r>7

1

D.E. Sophcr, Geography o/ Religions, Engle-wood Cliffs, New York 1967, s. 92.


Wyszukiwarka

Podobne podstrony:
obraz8 gdzie niósł ze sobą wyższy poziom życia i występował w roli kultur tr ag era. Tak było w Eur
obraz6 Kręgi kult. stykają się ze sobą, dochodzi do akulturacji, do zapożyczeń kulturowych, mieszan
DSC07341 i wyższy poziom życia. Tam też deklaruje wyjazd lub wyjeżdża, duża część młodych ludzi z gm
DSC07107 (3) pozwalające osiągać rodzinie coraz wyższy poziom życia. Wszystko to świadczy o nowoczes
P1090206 Cele LOTStrategiczny: wyższy poziom życia mieszkańców - zarabianie pieniędzy, a także:
Obraz9 5 m tak łagodną, że osoby te nawet nie myślą o żadnej terapii Tak było z Josephem D.,
83665 Obraz4 (67) świadomie ze strony nauczyciela, tego istotnego ogniwa, jakim jest przekład defin
projekty te są ze sobą odpowiednio powiązane; projekty można uznać za powiązane, jeżeli są zlokalizo
Obraz (126) wnętrzna, rozwój na różnych poziomach, pozostających ze sobą w konflikcie, albo też cofn
Do której wejdzie on? Tam, gdzie ja? Tak? Więc Będziemy ze sobą. Tamci, koledzy Z wyższych klas, Od

więcej podobnych podstron