Obraz66 (3)

mą i dobrze technicznie rozwiązaną powłoką metalową jest pancerz pieca akumulacyjnego Szrajbera (rys. 50). Pancerz stalowy Szrajbera składa się z'poszczególnych odpowiednio zrw>rmalizo-<| wainych płytek w kształcie kafli o zagiętych do wewnątrz brzegach. W ten sposób można zestawiać piece dowolnych wielkości. Kafle łączy się nitami, co wpływa dodatnio na szczelność spoin. Po zmontowaniu stalowe kafle wykłada się odpowiednio dopasowanymi płytami ogniotrwałymi. Poza tym ściany pieca wykłada I się cegłą ogniotrwałą w ten sposób, by spoiny cegły nie były na jednym poziomie ze spoinami kafli stalowych (rys. 51).

6. Piece stałopalne żeliwne różnych typów

Piece rzekomo stałopalne metalowe (rys. 52) wprowadzone I w Polsce wskutek szerokiej reklamy, czasowo zdobyły rynek zbytu. Jak wiemy piece tego typu już po dwóch godzinach palenia nagrzewają się powyżej 150° C, co z punktu widzenia higieny nie jest dopuszczalne, zwłaszcza w lokalach mieszkalnych (możliwość oparzeń). Przy stałym paleniu węglem zbyt szczupłe I przekroje kanałów tych pieców szybko się zanieczyszczaj ą, co I powoduje z kolei wydzielenie się czadu (tlenek węgla).

Oprócz wymienionych wad, piece stałopalne są poza tym bar- I dzo nieekonomiczne. Ich zbyt wielkie palenisko, słaby przepływ I spalin oraz zbyt wysoka temperatura spalin, uchodzących do I komina, potwierdzają w pełni ich niepraktyczność w naszych I warunkach klimatycznych. Piece te mogą mieć zastosowanie w pomieszczeniach opalanych koksem lub półkoksem, o przyśpieszonej wymianie powietrza, w krajach o klimacie łagodniejszym, gdzie mogą być używane do ogrzewania pomieszczeń zamieszkałych.

Drugą odmianą o podobnych wadach jest żeliwny piecyk okrągły tak zwany kwintowy (rys. 53) używany dawniej przez ubogą ludność miast i wsi. Piec ten, jak zresztą wszystkie inne tego rodzaju, jest prymitywnym środkiem ogrzewania pomieszczeń.

Lepszą nieco konstrukcję mają piece tak zwane szamotowe, których korpus wykonany jest z blachy żelaznej grubości do

2 mm, zaś dolna część tj. podstawa, nóżki, obudowa drzwiczek 4 wierzch pieca wykonane są z żeliwa. Wewnętrzna część cylindryczna wyłożona jest płytami szamotowymi na zaprawie ogniotrwałej, co zabezpiecza pancerz blaszany od przegrzania się do

Rys. 62. Piec stalopalny metalowy

Rys. 53. Piec żeliwny okrągły (kwinto wy)

czerwoności. Nagrzewa się nieco wolniej, niż piece żeliwne (tu omawiane) i trzyma ciepło przez 2 - 3 godziny po wygaszeniu ognia. Piece szamotowe bywają okrągłe i kwadratowe. Wysokość ich spotykana w sprzedaży wynosi od 650 do 1300 mm, ciężar od 40 do 100 kg. Piece te są tak samo bardzo nieekonomiczne, ponieważ mają tylko jeden kanał odprowadzający gorące spaliny

I — Roboty iduAikli

U5