Rozdział 1
I l.l. Istota i przedmiot analizy ekonomicznej
< ii iicza analizy ekonomicznej sięga czasów starożytności, choć za ojca tej dyscypliny naukowej jest uważany F. Quesnay, osobisty lekarz króla Francji Ludwika XV.
Pojęcie „analiza” obejmuje system różnorodnych metod badania naukowego, Moi i* polegają na rozłożeniu badanego przedmiotu lub zjawiska na części składowe w celu wykrycia składników albo logicznej abstrakcji niezbędnej do pełnego poznania całości i sformułowania odpowiedniej decyzji.
Według Kartezjusza zasady analizy, a raczej prawidła myślenia, których należy przestrzegać w trakcie jej przeprowadzania, są następujące:
• nie przyjmować nigdy żadnej rzeczy za prawdziwą, zanim się jej nie pozna z całą oczywistością jako takiej;
• podzielić każde z rozpatrywanych zagadnień na tyle cząstek, na ile się da i ile będzie wymagać lepsze rozwiązanie;
• prowadzić myśl według porządku, zaczynając od przedmiotów najprostszych i najłatwiejszych do poznania, aby następnie wznosić się pomału, jakby po stopniach, aż do poznania bardziej złożonych;
• czynić wszędzie wyszczególnienie tak dokładne i przeglądy tak ogólne, aby być pewnym, że się niczego nie opuściło.
Kartezjańskie zasady analizy nie straciły aktualności do dnia dzisiejszego i mogą być w pełni stosowane w analizie ekonomicznej współczesnych jednostek gospodarczych.
Analiza ekonomiczna jest dyscypliną naukową zajmującą się wyszukiwaniem i mierzeniem związków zachodzących między zjawiskami ekonomicznymi oraz wykrywaniem za pomocą różnych metod badawczych prawidłowości dotyczących zachowania się podmiotów gospodarczych i ich reakcji na bodźce płynące z otoczenia. Jest ona również narzędziem przydatnym kierownictwu w podejmowaniu bieżących i strategicznych decyzji gospodarczych oraz w ich kontroli.