Wslępnn occnii Hpiiiwu/diiniii linunsowcgo
• omówienie przyjętych zasad (polityki) rachunkowości, w tym metod wyceny aktywów i pasywów (także amortyzacji), pomiaru wyniku finansowego oraz sposobu sporządzania sprawozdania finansowego w zakresie, w jakim ustawa pozostawia jednostce prawo wyboru.
Informacje objęte wprowadzeniem do sprawozdania finansowego zwiększają użyteczność sprawozdań finansowych i ułatwiają ich analizę.
W przypadku jednostek corocznie badanych wprowadzenie do sprawozdania finansowego podlega wraz z pozostałymi składnikami sprawozdania finansowego (z wyjątkiem dodatkowych informacji i objaśnień) ogłoszeniu.
W drugiej części informacji dodatkowej, którą stanowią dodatkowe informacje i objaśnienia, podaje się w szczególności:
• uzupełniające dane o aktywach i pasywach bilansu (np. stan i zmiany grup rodzajowych środków trwałych, wartości niematerialnych i prawnych oraz inwestycji długoterminowych, strukturę własności kapitału podstawowego, stan i zmiany rezerw, odpisy aktualizujące wartość należności, strukturę zobowiązań długoterminowych, wykaz czynnych i biernych rozliczeń międzyokresowych, zobowiązania warunkowe);
• uzupełniające dane o elementach rachunku zysków i strat (np. strukturę rzeczową i terytorialną przychodów netto ze sprzedaży produktów, towarów i materiałów, dane o kosztach rodzajowych oraz kosztach wytworzenia produktów na własne potrzeby w jednostkach sporządzających kalkulacyjny rachunek zysków i strat, rozliczenie głównych pozycji różniących podstawę opodatkowania podatkiem dochodowym od wyniku finansowego brutto, informacje o zyskach i stratach nadzwyczajnych, z podziałem na losowe i pozostałe);
• objaśnienia struktury środków pieniężnych przyjętych do rachunku przepływów pieniężnych; w przypadku rachunku sporządzonego metodą bezpośrednią niezbędne jest przedstawienie uzgodnienia przepływów pieniężnych netto z działalności operacyjnej, sporządzonego metodą pośrednią;
• inne uzupełniające informacje do bilansu oraz rachunku zysków i strat, zwłaszcza gdy jednostka jest objęta skonsolidowanym sprawozdaniem finansowym;
• propozycje co do sposobu podziału zysku lub pokrycia straty;
• podstawowe informacje dotyczące pracowników i organów jednostki (np. przeciętne w roku obrotowym zatrudnienie, z podziałem na grupy zawodowe, wynagrodzenia, łącznie z wynagrodzeniem z zysku, wypłacone lub należne członkom zarządu i organów nadzorczych spółek handlowych);
• informacje o znaczących zdarzeniach, jakie nastąpiły po dniu bilansowym, a nie uwzględnionych w sprawozdaniu finansowym;
• dodatkowe informacje dotyczące połączenia spółek, odpowiednie dla metody nabycia lub łączenia udziałów, zastosowanej do rozliczenia połączenia.
W uzupełnieniu informacji prezentowanej we wprowadzeniu do sprawozdania finansowego, w razie niepewności co do możliwości kontynuowania działalności
przez jednostkę, w dodatkowych informacjach i objaśnieniach przedstawia się okoliczności wskazujące na zagrożenie dalszego prowadzenia działalności, wraz opisem podejmowanych lub planowanych działań mających na celu eliminację istniejących zagrożeń. Ponadto w dodatkowych informacjach i objaśnieniach należy ujawnić te informacje, których nie przewidziano w przepisach, a które mogłyby w istotny sposób wpłynąć na ocenę sytuacji majątkowej i finansowej oraz wynik llnnnsowy jednostki.
Dodatkowe informacje i objaśnienia, w przeciwieństwie do wprowadzenia do prawozdania finansowego, nie podlegają obowiązkowi ogłoszenia. Są przedkładane tylko sądowi rejestrowemu oraz pozostają w aktach jednostki. Podstawowym celem sporządzania tej części informacji dodatkowej jest dostarczenie użytkownikom .prnwozdań finansowych dodatkowych danych liczbowych i objaśnień opisowych nie ujętych w pozostałych składnikach sprawozdania finansowego.
Sposób sporządzania informacji dodatkowej jest określany przez jednostkę we własnym zakresie. Dane w niej zawarte mogą być prezentowane w formie opisowej lub labelaryczno-opiso1wej.
Zgodnie z przepisami ustawy o rachunkowości w skład sprawozdawczości finansowej jednostek, których sprawozdania podlegają corocznemu badaniu, wchodzi także rachunek przepływów pieniężnych.
Rozszerzenie zakresu sprawozdawczości finansowej o rachunek przepływów wynika z roli, jaką sprawozdanie to spełnia w przedsiębiorstwach działających w warunkach gospodarki rynkowej, a mianowicie do podjęcia właściwych decyzji, m.in. przez inwestorów, kredytodawców (pożyczkodawców), dostawców' i klientów, nic wystarczają już tylko dane pochodzące z bilansu oraz rachunku zysków' i strat. I Iżytkownicy sprawozdań finansowych są również zainteresowani sposobem pozyskiwania i wykorzystywania środków pieniężnych (gotówki i jej ekwiwalentów'), które są niezbędne do prawidłowego funkcjonowania firmy (zarówno bieżącej działalności, jak i przedsięwzięć inwestycyjnych, a także spłaty zadłużenia i wypłaty dywidendy). Informacje te można uzyskać, posługując się rachunkiem przepływów pieniężnych. Sprawozdanie to jest szczególnie ważne dla oceny płynności finansowej. Przedstawia zmiany sytuacji finansowej wywołane przez strumienie pienię/ nc (a nie zapisy memoriałowe15). Informuje o źródłach środków pieniężnych
|S Przepływy środków pieniężnych to wpływy i wydatki w ujęciu kasowym. Róż.nią się one od kategorii przychodów' i kosztów, które są ewidencjonowane zgodnie z zasadą memoriału.