Konieczne przepłukiwanie gleby wzdłuż ciągów ulicznych jest niewykonalne, aczkolwiek byłoby potrzebne (150-300 1 wody pod każde drzewo w zasięgu korony). W tej sytuacji stary drzewostan uliczny systematycznie obumiera, a drzewa suche trzeba wycinać. Gatunki do obsadzeń ulicznych powinny charakteryzować się małymi wymaganiami w stosunku do żyzności podłoża, dużą tolerancją na zasolenie i zasadowość gleby (odporność na alkalizację), odpornością na suche i przegrzane powietrze miast oraz odpornością na zanieczyszczenia powietrza. Do gatunków zaliczanych do odpornych na sumę tych uciążliwości należą: głogi, robinie, platany, klony, lipy, jarzębiny, leszczyny tureckie. Do obsadzania ulic nie powinno się używać gatunków tworzących rozległe, grube konary (topola berlińska), cieniujące oświetlenie ulic, wrastające w przewody linii tramwajowych, zaśmiecające ulice w czasie kwitnienia i opadania liści. Należy pamiętać, aby nie obsadzać ulic z wąskimi chodnikami. W zabudowanych ulicach wzdłuż utwardzonych chodników wokół nowo nasadzonych drzew należy pozostawiać przestrzeń gleby na odległość 1 m od pnia. Wysadzone drzewa trzeba usztywnić za pomocą trzech solidnych kołków połączonych z pniem silnym, elastycznym wiązaniem. Obecnie dominuje tendencja, aby do obsadzania ulic stosować wyłącznie drzewa w wieku 5-7 lat. Gwarantuje to przyjęcia i pełną adaptację w nowym środowisku.
Place. Ogólnie można przyjąć zalecenie, że do obsadzania placów nie powinno się używać gatunków silnie rosnących (uzyskujących w wieku dojrzałym dużą wysokość i obszerną koronę), gdyż drzewa takie zasłaniają efektowną architekturę budowli otaczających plac. Na ogół na rozległej powierzchni trawników wysadza się krzewy niskie, najkorzystniej iglaste, rozłożyste z rodzaju Junipenis w grupach po 5-7 sztuk w rozstawie co 2,0-2,5 m lub nisko rosnące odmiany sosny górskiej, w małej rozstawie, po 3-4 szt./m2. Trawniki na placach są również dobrymi miejscami na urządzanie rabat z niskich krzewów, róż (Rosa poły antka), bylin (zwykle w połączeniu z gatunkami jednorocznych roślin ozdobnych) lub urządzanie kwietników wyłącznie z roślin jednorocznych. Na placach jest też wskazana budowa drobnych elementów architektury ogrodowej, jak murki, trejaże lub pergole wzdłuż chodników z ławkami.
Torowiska tramwajowe przebiegające poza obszarami zabudowy powinny być obsadzane strzyżonym żywopłotem, najkorzystniej z ligustru pospolitego, przycinanego dwa razy w ciągu wegetacji na wysokość 120 cm, tj. powyżej zawieszenia podwozi kół tramwajowych.
40