OCR0457

457 XVII. ZMARTWYCHWSTANIE [360]

360. UKAZANIE SIĘ UCZNIOM NAD JEZIOREM

GENEZARET (por. nr 41)

Mt

Mk

Łk 5,1-U

J 21,1-14

Zdarzyło się zaś, że tłum napierał na niego i słuchał słowa Bożego, a on stał przy jeziorze Genezaret. I zobaczył dwie łodzie stojące przy jeziorze; rybacy zaś wyszedłszy z nich płukali sieci. ³ Wszedłszy zaś do jednej z łodzi, która była Szymona, poprosił go, żeby trochę odpłynął od lądu; usiadłszy zaś, z łodzi nauczał tłumy. A jak przestał mówić, rzekł do Szymona: Odpłyń na głębię i zapuśćcie sieci wasze na połów. A w odpowiedzi Szymon rzekł: Mistrzu, przez całą noc utrudziwszy się nic nie złapaliśmy, ale na słowo twe zapuszczę sieci.

A to uczyniwszy, zamknęli wielkie mnóstwo ryb, tak że rozdzierały się im sieci. ³ I skinęli wspólnikom w drugiej łodzi, żeby przybywszy pomogli im. I przybyli i wypełnili obie łodzie, tak że się pogrążały. ⁸ Widząc zaś Szymon Piotr przypadł do kolan Jezusa mówiąc: Idź ode mnie, bo Jestem człowiekiem grzesznym, Panie! Zdumienie bowiem ogarnęło go i wszystkich z nim z powodu połowu ryb, które złapali. ¹⁰ Podobnie zaś i Jakuba i Jana, synów Zebedeusza, którzy byli wspólnikami Szymona. I rzekł do Szymona Jezus: Nie bój się. Odtąd ludzi będziesz żywcem łowił. ¹ A doprowadziwszy łodzie do brzegu, opuściwszy wszystko zaczęli mu towarzyszyć.

Mt 4,18-22; Mk 1,16-20 (nr 41)

Potem Jezus ukazał się znowu uczniom nad Morzem Tyberiadzkim. Ukazał się zaś tak. ² Byli razem Szymon Piotr, Tomasz zwany Bliźniakiem, Natanael z Kany Galilejskiej, Zebedeuszowi i dwaj inni z jego uczniów. ³ Mówi im Szymon Piotr: Idę łowić. Mówią mu: Wyruszamy i my z tobą. Wyszli i wsiedli do łodzi, ale tej nocy niczego nie złapali.⁴ Gdy zaś już stał się ranek, na brzegu stanął Jezus. Jednakże uczniowie nie poznali, że to jest Jezus.⁵ Mówi więc im Jezus: Dzieci, czy macie coś do posiłku? Odpowiedzieli mu: Nie. On zaś rzekł im: Rzućcie sieć z prawej burty łodzi, a znajdziecie. Rzucili więc i już nie mieli siły wyciągnąć jej, z powodu mnogości ryb. Mówi więc Piotrowi ów uczeń, którego Jezus miłował: To jest Pan! Szymon Piotr zatem, usłyszawszy, że to jest Pan, przepasał okrycie - był bowiem nagi - i rzucił się w morze, ⁸ inni zaś uczniowie ciągnąc sieć ryb przybyli łódką; nie byli bowiem daleko od lądu, ale jakieś dwieście łokci. ⁹ Gdy więc wyszli na ląd, widzą ognisko z węglami rozłożone, rybkę położoną i chleb. ¹ Mówi im Jezus: przynieście coś z rybek, które teraz złapaliście. ¹¹ Wyszedł więc Szymon Piotr i wyciągnął sieć na ziemię, pełną wielkich ryb, stu pięćdziesięciu trzech. I choć było ich tak wiele, sieć się nie rozdarła. ¹² Mówi im Jezus: Chodźcie, zjedzcie śniadanie. Nikt jednak z uczniów nie odważył się wypytywać go: Kto ty jesteś? - wiedząc, że to jest Pan. Przychodzi Jezus, bierze chleb i daje im, i rybkę podobnie. ¹⁴ To już trzeci raz ukazał się Jezus uczniom podniósłszy się z martwych.

J 21,1: J 5,1; 6,1; 7,1; 20,19.26. J 21,2: J l,45n; J 1,35. J 21,4: J 20,14; Łk 24,16. J 21,5: Łk 24,41. J 21,6: Łk 1,11; Mt 25,33. J 21,7: J 13,23; 19,26; 20,2; 21,20. J 21,12: J 4,27; Mt 26,46 par. J 21,13: Łk 24,30.42n; Dz 10,41; J 6,11. J 21,14: J 20,14.19.26; 2,11; 4,54. Zob. też nr 41.