7648595259

360 UBIORY PROFESORÓW I UCZNIÓW.

sów i bakenbartów. Brody miały być całkiem zgolone według przepisu, a mianowicie pod kątami przez linię ust zakreślonymi. Wąsy i bakenbarty miały mieć średnie rozmiary b Mimo gorliwych a niejednokrotnie za gorliwych usiłowań Bartynow-skiego nie przyjęły się w naszym uniwersytecie ani mundury, ani wymagany sposób golenia bród; nie noszono też tog; wrócono do ubiorów świeckich.

Nadszedł wreszcie rok 1869 i chwila powtórnego pogrzebu odkrytych zwłok Kazimierza Wielkiego. Uniwersytet nie mógł nie wziąść udziału w tym akcie uczczenia monarchy, któremu swoje istnienie zawdzięczał. Na wniosek prof. Dra Łepkow-skiego uchwalono , aby uniwersytet wystąpił w togach, które znów odgrzebano i uzupełniono. Czytamy w Czasie pod dniem 2 lipca 1869 roku: „Jak wiadomo, senat akademicki i rektor, reprezentując uniwersytet, używali tog. Obecnie dla ujednostajnienia uroczystego stroju, szyją togi dla wielu tych panów profesorów Uniwersytetu Jagiellońskiego, którzy ich nie mająŁ Taką oto jest historya powstania dzisiejszych strojów korporacyjnych.

13. Ubranie rektora.

Podczas promocyj , przy uroczystych przemówieniach do młodzieży, w czasie dorocznego nabożeństwa uniwersyteckiego u św. Anny, przy tych i tym podobnych okolicznościach występuje rektor począwszy od 1850, a względnie 1869 r. w stroju tak zwanym rektorskim, składającym się z następujących części: z biretu, łańcucha złotego, kołnierza gronostajowego, togi, żupanika z pasem, pierścienia i wreszcie rękawiczek. Sektorowi towarzyszą przy tej sposobności berła, niesione przez bedeli.

Biret jest aksamitny pąsowy, u dołu okrągły, w górze czwororożny.

Łańcuch rektorski złoty nie odznacza się ani szczególną kompozycyą, ani piękną robotą. Jestto wyrób jakiegoś fabrykanta wiedeńskiego. W środku łańcucha wisi na trójliściu

1

Arch. Sen. akacl. L. 1 /GA