UBIORY PROFESORÓW I UCZNIÓW. 225
nych. Ten sam proces odbył się i u nas. Na przygnębienie i zatarcie dawnych zwyczajów obowiązujących w uniwersytecie Jagiellońskim wpłynęły rozmaite okoliczności. Najprzód reforma Kołłątaj owska zniosła wiele prastarych urządzeń, obrzędów i przepisów. Potem przyszły wojny i ciągłe zmiany rządów. Trzeci rozbiór Polski oddał nasz uniwersytet pod panowanie austryackie w r. 179B, wojny Napoleońskie wcieliły go 1809 do księstwa warszawskiego, kongres wiedeński osadził w r. 1815 w pośrodku państwa niepodległego niby, o maleńkich rozmiarach, w Rzeczypospolitej krakowskiej, po roku 1846 przechodzi znów pod rządy austryackie.
Wśród tych ciągłych zmian rządów, tych rozmaitych przejść i wstrząśnień, tradycya dawnych ubiorów i obyczajów poszła w części całkiem w zapomnienie. Nowy obyczaj, wprowadzony w miejsce starego, ledwie że ślady po sobie pozostawił. Tyle wiemy z pewnością, że za czasów Rzeczypospolitej zarzucono togi, zastępując je powszechnie obywatelskimi uniformami. Odnośnych przepisów, które razem z calem archiwum Senatu rządzącego gdzieś się zapodziały, nie udało nam się niestety odszukać. Znaleźliśmy natomiast przepisy, odnoszące się do noszenia sukien ze znakami szkolnymi, wydane dla audytorów uniwersytetu i uczniów szkół licealnych, przez Senat rządzący Wolnego m. Krakowa i jego okręgu dnia 6 czerwca r. 1828, które tu w dosłownem brzmieniu przytaczamy b
Uczniowie uniwersytetu, którzy, po ukończeniu liceów,, otrzymawszy świadectwo maturitatis, uczęszczają na lekcye publiczne na którykolwiek wydział, czyli to jako ordinarii, czyli jako beneyoli auditores, używać będą fraków granatowych^
II ne comprend ni sceptre, ni chaine, ni bague.
II n’existe malbe ur e u s ement aucune grayure ouaucun jonrnal illu-stre que je puisse vous envoyer pour vous en donn er la representation.
Recevez, Monsieur, fassurance de ma consideration distinguee,
Le Yice-Rectenr de hAcademie de Paris-
(podp.) Greard.
1 Wydrukowane są pokilkakroć we współczesnych programach. Cytujemy je według „Programina popisów rocznych uczniów obydwóch liceów krakowskich św. Anny i św. Barbary^. Kraków 1829.