która zasysa wodę pobieraną przez otwór wlotowy kanału, umieszczony w dnie statku. Wlot zabezpieczony jest kratą ochronną 2. Pompa napędzana jest silnikiem spalinowym 3 będącym głównym silnikiem napędowym jednostki. Wytłaczanie wody odbywa się przez kanał 4 w rufowej części statku. W niektórych rozwiązaniach spotyka się umieszczone w kanale 4 łopatki 5 prostujące strumień wody (zwane niekiedy przeciwśrubą).
Rys. 7.109. Pędnik wodnoodrzutowy z urządzeniem sterującym: a) widok z boku; b) urządzenie sterujące w położeniu zerowym; c), d) urządzenie sterujące w położeniu wychylonym; e) praca wstecz pędnika wodnoodrzutowego
1 —■ pompa; 2 — krata ochronna wlotowa; 3 — silnik napędowy; 4 — kanał: 5 — łopatki prostujące; 6 — obrotowa dysza (urządzenie sterowe); 7 — trzon; 8 — obrotowe prowadnice
Jeżeli strumień wody jest wytłaczany przez dyszę 6 obrotowo zamocowaną na trzonie 7, to skierowując strumień w odpowiednim kierunku (rys. 7.109fr, c, oraz d), uzyskuje się zwrot jednostki.
Bieg wsteczny można osiągnąć przestawiając obrotowe prowadnice 8 w położenie pokazane na rys. 6.30e.
Ponieważ sprawność pędnika wodnoodrzutowego jest stosunkowo mała i wynosi około 25 do 33%, znajduje on ograniczone zastosowanie, najczęściej na jednostkach pływających na wodach płytkich i zarośniętych. Niekiedy stosuje się go na jednostkach ratowniczych (możliwość podejścia do statku osadzonego na mieliźnie) oraz na wodolotach.
388