wewnątrz skraplacza i zasysana jest przez smoczek (pompę strumieniową) 4. Mieszanina parowo-powietrzno-wodna (woda powstaje z częściowego skroplenia pary zasilającej smoczek 4 w kontakcie z zimnym powietrzem zasysanym ze skraplacza) wtłaczana jest do I stopnia skraplacza smoczków 3, gdzie panuje ciśnienie p2~5+6 pj (przy założeniu, że w skraplaczu jest ciśnienie np. pj = 0,005 MPa, w I stopniu skraplacza smoczków panuje ciśnienie p2 « 0,025 4- 0,03 MPa).
W I stopniu skraplacza smoczków następuje skroplenie pary roboczej smoczka oraz resztek pary zasysanej ze skraplacza razem z powietrzem i skropliny spływają do rurki 7 w kształcie litery U, połączonej z wnętrzem skraplacza. W rurce 7 poziomy wody w obu ramionach ułożą się tak, że Pwodij ’ 8 ' h = P2~ Pi* gdzie h oznacza różnicę poziomów.
Rys. 5.77. Instalacja usuwania powietrza ze skraplacza; 1 — skraplacz, 2 — pompa skroplinowa, 3 — skraplacz smoczków, 4 — smoczek I stopnia, 5 — smoczek II stopnia, 6 — zbiornik skroplin II stopnia, 7 — rurka w kształcie litery U, 8 — rura zasilania skraplacza i recyrkulacyjna, 9 — rura odpowietrzania, 10 — recyrkulacja skroplin do skraplacza
Z I stopnia skraplacza smoczków smoczek 5 II stopnia zasysa powietrze i spręża je do ciśnienia p3 > pb, tak aby możliwe było wypchnięcie powietrza do wolnej atmosfery. Skroplona w II stopniu para robocza smoczka 5 odprowadzana jest do zbiornika 6, skąd może być przepompowana do głównego obiegu skroplin lub też odprowadzana bezpośrednio do skraplacza przewodem 8.
Jak wspomniano uprzednio, skraplacz główny stanowi bardzo ważne ogniwo w obiegu parowo-wodnym siłowni turbinowej. Skraplacz w takiej siłowni uruchamia się przed rozpoczęciem ogrzewania turbiny.
113