OMiUP t2 Gorski1

5.3.6.2. MONTAŻ SKRAPLACZY NA STATKU

Skraplacze parowe mogą być montowane na statku albo jako oddzielne i niezależne urządzenia, albo łącznie z turbiną.

W pierwszym przypadku mocuje się je, podobnie jak inne wymienniki ciepła, na fundamentach, przy czym szczególną uwagę należy zwrócić na połączenie skraplacza z wylotem pary z turbiny. Chociaż w rurociągu łączącym oba elementy znajduje się kompensator, przejmujący na siebie odkształcenia termiczne zarówno turbiny, jak i skraplacza, pozostaje jeszcze bardzo ważne zagadnienie szczelności połączenia, ponieważ spadek próżni w skraplaczu ma decydujący wpływ na sprawność zespołu turbinowego.

Jeżeli skraplacz odkształca się termicznie łącznie z kadłubem turbiny niskiego ciśnienia i biegu wstecz (np. w turbinie napędu głównego) i osadzony jest na zamocowaniach sprężynowych, to jego montaż odbywa się po ustawieniu i zamocowaniu turbiny na fundamentach.

Montaż skraplacza rozpoczyna się od oczyszczenia (rozkonserwowania) powierzchni łap mocujących. Przekładki wykonuje się najczęściej z płyty azbestowej, a następnie powleka pastą grafitową. Podobnie powleka się powierzchnie przylegania na skraplaczu. W kolejności podnosi się skraplacz na podnośnikach hydraulicznych lub pneumatycznych i taliach, podwiesza pod kadłubem turbiny i mocuje do jej kołnierza wylotowego.

Skraplacz wraz z wodą chłodzącą i skroplinami jest dość ciężki i, podwieszony pod kadłubem turbiny niskiego ciśnienia, powoduje występowanie znacznych naprężeń mechanicznych w połączeniu kołnierzowym, co może z kolei wywołać spadek szczelności w tym połączeniu, a więc i spadek stopnia próżni w skraplaczu.

W celu polepszenia szczelności połączenia skraplacze turbin głównych mocowane są zazwyczaj na oporach sprężynowych, pokazanych na rysunku 5.76. Część a tego rysunku ilustruje zamocowanie, w którym można regulować napięcie sprężyny talerzowej 5, natomiast część b — zawieszenie sprężynowe skraplacza ze sprężyną zwijaną. Kulista końcówka 3 pozwala na dobre dopasowanie skraplacza 1 na oporach sprężynowych i dopuszcza niewielkie przesunięcia w poziomie.

5.3.6.3. OBSŁUGA SKRAPLACZY PAROWYCH I ICH INSTALACJI

Zadaniem skraplacza w obiegu parowo-wodnym jest, jak uprzednio wspomniano, skroplenie zużytej pary oraz utrzymanie odpowiednio niskiego ciśnienia w końcowej fazie jej rozprężenia.

Instalacjami obsługującymi skraplacz są:

—    instalacja chłodzenia,

—    instalacja usuwania skroplin,

—    instalacja usuwania powietrza.