39894 OMiUP t2 Gorski6

chłodzenia skraplacza, tzw. pierwotna, skrapla główną masę pary, wtórna natomiast chłodzi powietrze i niewielką ilość pary.

Skraplanie na powierzchni pierwotnej odbywa się przy niewielkim udziale objętościowym powietrza i z nieznacznym przechłodzeniem skroplin, czyli skraplanie głównej masy pary następuje przy prawie stałym jej ciśnieniu cząstkowym (w mieszaninie pary z powietrzem) i w stałej temperaturze f_s^_r.

Na powierzchni wtórnej, gdzie zwiększa się udział objętościowy powietrza (porównaj podrozdział 5.3.3), w sposób znacznie szybszy niż przy skraplaniu na powierzchni pierwotnej, występuje znaczne przechłodzenie skroplin.

Wielkość wtórnej powierzchni nie jest stała dla konkretnego skraplacza i zmienia się w zależności od warunków jego pracy (np. wzrost ilości powietrza dostającego się do skraplacza powoduje zwiększenie powierzchni wtórnej).

34%

12%

68%

68%

po g. pierwotna pa*, wtórna

pom. pttrwotna por. wtórna

*1kr

3

óf

53

47

40

33

27

20

O

7

0

Rys. 5.79. Charakterystyki skraplacza dla różnych ilości przenikającego powietrza: a) dla g_pow=0,24 kg/h, b) dla g_pow = 9,6 kg/h

116